Appeal submission: Case 365/2006: 22-10-2012

ΚΛΙΜΑΚΑ:€500.000 – €2.000.000

Αριθ. 28-ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ ΕΦΕΣΕΩΣ (Ο.35,r3)

Ανώτατο Δικαστήριο Κύπρου

Κατ’ έφεσιν εκ του Επαρχιακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου στην υπόθεση υπ’ αριθμόν 365/2006

Μεταξύ:

CHRISTOFOROS KARAGIANNAS & SONS, εκ Παραλιμνίου

ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ/ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ

-και-

  1. CORNELIUS DESMOND O’ DWYER, εξ Αγγλίας

  2. MICHAELLA MARGARET O’DWYER, εξ Αγγλίας

ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ/ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ

ΚΑΙ ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24/3/2010

ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΑΓΩΓΗ ΑΡ.365/2006

Μεταξύ:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΣ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ, εκ Παραλιμνίου

ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ/ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ

-και-

  1. CORNELIUS DESMOND O’ DWYER, εξ Αγγλίας

  2. MICHAELLA MARGARET O’DWYER, εξ Αγγλίας

ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ/ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΩΝ

Έστω εις γνώσιν υμών ότι oι Εναγόμενοι δια της παρούσης εφεσιβάλλουν την απόφαση (ή διαταγή) την δοθείσαν εν την άνω αγωγή κατά την 11/9/2012, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται εις την παρούσα ειδοποίηση.

Έστω δε εις γνώσιν υμών ότι η έφεσις τους είναι εναντίον ολοκλήρου της εν λόγω αποφάσεως (ή διαταγής).

ή

Έστω δε εις γνώσιν υμών ότι η έφεσις τους είναι εναντίον του μέρους εκείνου της έν λόγω αποφάσεως (ή διαταγής) δι’ού αποφασίζεται (ή διατάσσεται):

  1. Η απαίτηση των Εναγόντων σε σχέση με τις αποζημιώσεις, λόγω δυσφήμισης και διά της οποίας το Δικαστήριο απεφάσισε υπέρ των Εναγόντων και εναντίον του Εναγόμενου 1 για το ποσό των €60.000,00, πλέον νόμιμο τόκο, καθώς επίσης το μέρος της απόφασης που έκδοσε διάταγμα το Δικαστήριο με το οποίο απαγορεύει στον Εναγόμενο 1 να χρησιμοποιεί την ιστοσελίδα www.lyingbuilder.com και να διαφημίζει κείμενα που αφορούν τους Ενάγοντες, τον κον Μάριο Καραγιαννά και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα που έχουν σχέση με τους Ενάγοντες.

  1. Το μέρος της απόφασης που σχετίζεται με την ανταπαίτηση των Εναγομένων και συγκεκριμένα με το ύψος των αποζημιώσεων που έχει δώσει το Δικαστήριο, αναφορικά με τις αποζημιώσεις που προέκυψαν από την διαφορά, μεταξύ της τιμής πώλησης των ΛΚ163.000,00 και της αγοραίας αξίας του ακινήτου. Το Δικαστήριο επιδίκασε μόνο €28.500,00 αντί €119.698,00.

2 (α) Το μέρος της απόφαση στην ανταπαίτηση που απορρίφθηκε από το Δικαστήριο η απαίτηση των Εναγομένων για:

i. €18.000,00, ως πραγματικά έξοδα,

ιι. €93.372,19, ως ενοίκια για το σπίτι τους στην Αγγλία,

  1. 2.526,90, ως δικηγορικά έξοδα,

  1. τιμωρητικές αποζημιώσεις

  1. αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη

3. Το μέρος της απόφασης που επιδικάζει έξοδα εναντίον του Εναγομένου 1 και δεν επιδικάζει έξοδα υπέρ της Εναγομένης 2, καθώς επίσης το μέρος της απόφασης του που αποφασίζει τον τρόπο που θα καταβληθούν τα έξοδα, ενόψει της ύπαρξης πιστοποιητικού νομικής αρωγής.

Διεύθυνση επιδόσεως: Το Δικηγορικό Γραφείο των κ.κ. Γεωργιάδης & Μυλωνάς, Γωνία Αγίου Παύλου & Κάδμου αρ.2, Wisdom Tower, 3ος όροφος, 1105 Λευκωσία, Τ.Κ.24144, 1701 Λευκωσία, Θυρίδα Δικαστηρίου 179.

(Υπογρ.) Γεωργιάδης & Μυλωνάς

Δικηγόροι Εναγομένων/Εφεσειόντων

Προς: Χριστόφορος Καραγιαννάς & Υιός Λτδ

Karayiannas Shopping Center

1ος όροφος, Γρ.1, Γρίβα Διγενή αρ.152

5281 Παραλίμνι, Τηλ.23743553

*Ενάγων ή Εναγόμενος, ως ή εκάστοτε περίπτωσις.

Διαγράψετε εάν δεν χρειάζεται.

Δηλώσατε τους όρους του μέρους εκείνου της αποφάσεως ή διαταγής δια τον οποίον γίνεται παράπονον.

Περαιτέρω δε έστω εις γνώσιν υμών ότι οι λόγοι της εφέσεως του και τα αιτιολογικά τούτων είναι:

ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ

  1. Το Σεβαστό Πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλε νομικώς και/ή διαδικαστικώς και/ή περιέπεσε σε πλάνη περί τον Νόμο:

Αιτιολογία

(α) Το Πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα εφάρμοσε και/ή παρερμήνευσε την ισχύουσα νομολογία που ετέθη ενώπιον του, αναφορικά με την απαίτηση για δυσφήμιση, καθώς και τις αρχές οι οποίες διέπουν τον καθορισμό των αποζημιώσεων λόγω δυσφήμισης και ιδιαίτερα, το Δικαστήριο παρέλειψε να ακολουθήσει την σύγχρονη τάση των Δικαστηρίων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, να περιορίζει το δικαίωμα στην φήμη προς όφελος της ελευθερίας της έκφρασης.

(β) Το Δικαστήριο φαίνεται να αυτοκαθοδηγήθηκε λανθασμένα από τα όσα ανέφερε η μειοψηφία στην υπόθεση ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΚΑΡΑΒΙΑΣ ν. ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ, αγνοώντας τα όσα αναφέρθηκαν από την πλειοψηφία και τα οποία είναι δεσμευτικά ως προηγούμενο (precedent) για τα Επαρχιακά Δικαστήρια.

(γ) Τα συμπεράσματα του Δικαστηρίου ως προς το μέγεθος της ζημιάς και το πόσο εκτεταμένη ήταν η δημοσιοποίηση των κειμένων στην ιστοσελίδα www.lyingbuilder.com, στηριζόταν σε υποθέσεις και όχι σε πραγματική μαρτυρία που είχε ενώπιον του και στην οποία θα μπορούσε να βασιστεί για να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα.

(δ) Το Δικαστήριο παραγνώρισε το γεγονός ότι ο Εναγόμενος 1 για περίπου ένα έτος μετά από την ισχυριζόμενη δυσφήμιση, δεν είχε αναρτημένα τα επίδικα κείμενα στο διαδίκτυο και ότι άλλοι παράγοντες τον ώθησαν μεταγενέστερα να ανεβάσει κείμενο, όπως η πώληση του σπιτιού του σε τρίτο πρόσωπο, χωρίς να εκδοθεί προηγούμενη απόφαση από το Δικαστήριο και χωρίς να αποσυρθεί το Συμβόλαιο του από το Κτηματολόγιο, καθώς επίσης το γεγονός ότι οι Ενάγοντες τον κτύπησαν δύο φορές, με αποτέλεσμα να εμπλακεί σε άλλες ατέρμονες διαδικαστικές διαδικασίες, που του προκάλεσαν πολλή ταλαιπωρία, έξοδα και ψυχική οδύνη.

(ε) Το Δικαστήριο κακώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η Υπεράσπιση του αληθούς δημοσιεύματος, ενόψει του ότι τα συμπεράσματα του δεν βασίζονταν στην μαρτυρία που είχε ενώπιον του και την ισχύουσα Νομολογία και η κατάληξη του βασίζεται σε υποθέσεις και όχι σε γεγονότα που είχε ενώπιον του. Επίσης το δικαστήριο κακώς δεν εξετάζει την υπεράσπιση του προνομιούχου δημοσιεύματος.

(στ) Το Δικαστήριο κακώς απέρριψε την υπεράσπιση του εντίμου σχολίου, αγνοώντας την πρόσφατη Νομολογία που είχε ενώπιον του. Το Δικαστήριο αγνόησε το ότι, ένας μέσος αναγνώστης της ιστοσελίδας θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι ο Εναγόμενος 1 εκφράζει την άποψη του βασιζόμενος στην εμπειρία που είχε με τους Ενάγοντες ως πελάτης. Το Δικαστήριο αγνόησε παντελώς την παραπομπή σε παρόμοιες υποθέσεις που αφορούν δημοσιεύσεις κειμένων μέσω ιστοσελίδας, γνωστές ως «gripe sites», όπου τα Δικαστήρια θεωρούν ότι τα όσα εκφράζουν οι καταναλωτές, έστω και υπερβολικά δεν αποτελούν δυσφήμιση, αλλά έκφραση γνώμης που στηρίζεται στις εμπειρίες τους.

(ζ) Το Δικαστήριο κατά τρόπο αντιφατικό από τη μια αποφάσισε ότι ήταν παράνομος ο τερματισμός του πωλητηρίου εγγράφου από τους Ενάγοντες και ότι πράγματι πωλήθηκε το σπίτι από αυτούς, ενώ οι ίδιοι προσπάθησαν επίμονα να ισχυριστούν ψευδώς στο Δικαστήριο ότι δεν πρόκειται περί πώλησης, και από την άλλη απεφάσισε ότι οι αναφορές του Εναγομένου 1 στην ιστοσελίδα του www.lyingbuilder.com, αποτελούν δυσφήμιση, αγνοώντας μάλιστα όλη τη μαρτυρία που είχε ενώπιον του το δικαστήριο ότι οι Ενάγοντες είπαν αρκετά ψέματα.

(η) Το Δικαστήριο κακώς επιδίκασε το υπέρογκο ποσό των €60.000,00 εναντίον του Εναγόμενου 1, σε αντίθεση με τα χαμηλά ποσά που συνηθίζεται να δίνονται σε Κυπριακά Δικαστήρια σε άλλες υποθέσεις. Το Δικαστήριο βρισκόταν σε πλάνη ως προς την μεθοδολογία υπολογισμού των αποζημιώσεων για δυσφήμιση και/ή αυτοκαθοδηγήθηκε λανθασμένα.

(θ) Το δικαστήριο βρισκόταν σε νομική πλάνη όταν επιδίκαζε αποζημειώσεις και τόκους υπέρ των Εναγόντων και έκανε τους υπολογισμούς του ως ο διάδικος να ήταν φυσικό πρόσωπο και όχι νομικό πρόσωπο, παραβλέποντας όλη την σχετική νομολογία επί του θέματος.

(ι) Το δικαστήριο έσφαλε νομικώς και/η διαδικαστικώς όταν στα πλαίσια της απόφασης του για την δυσφήμιση και/η για τον υπολογισμό των αποζημιώσεων για δυσφήμιση, έλαβε υπόψη του γεγονότα τα οποία δεν ήταν δικογραφημένα, ως προβλέπεται από την νομολογία, τους θεσμούς και την σύνηθη πρακτική στις περιπτώσεις αυτές και/ή δεν ήταν δικογραφημένα ορθά.

(κ) Το Δικαστήριο κακώς δεν έλαβε υπόψη του για σκοπούς υπολογισμού των αποζημιώσεων υπερ των εναγομένων την αγοραία αξία του ακινήτου τους στις 30/5/2007, όπου ήταν και ο χρόνος που αποφάσισαν οι Εναγόμενοι να εγκαταλείψουν την απαίτηση τους για ειδική εκτέλεση, κατά παράβαση τους ισχύουσας Νομολογίας, με αποτέλεσμα να τους αποδώσει μόνο €28.500,00 αποζημιώσεις.

(λ) Το Δικαστήριο κακώς δεν επιδίκασε τα πραγματικά έξοδα που ζήτησαν οι Εναγόμενοι, παρά του ότι είχε μαρτυρία ενώπιον του για τα ποσά, η οποία παρέμεινε αναντίλεκτη.

(μ) Το Δικαστήριο κακώς απέρριψε το αίτημα των Εναγομένων να τους δοθούν τα ενοίκια που πλήρωσαν για την διαμονή τους στην Αγγλία, λόγω τους πώλησης τους οικίας τους, παρόλο που το Δικαστήριο αναγνώριζε ότι είναι ποσό που δικαιούνται να πάρουν. Το Δικαστήριο βρισκόταν σε νομική πλάνη, καθώς επίσης πλάνη περί των γεγονότων, όταν αποφάσισε ότι δεν μπορούν να πάρουν αποζημίωση για ενοίκια οι Εναγόμενοι, διότι δεν έπρεπε να πωλήσουν το σπίτι τους μετά που πήραν την επιστολή ημερ.9/3/2006. Το Δικαστήριο αγνοεί ότι οι Εναγόμενοι ξεκίνησαν την διαδικασία πώλησης του σπιτιού τους, όταν αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Κύπρο και δεσμεύτηκαν στην αγορά του επίδικου ακινήτου, η οποία ολοκληρώθηκε μετά την αποστολή εκείνης της επιστολής. Οι Εναγόμενοι δεν αποδέχθηκαν τον τερματισμό και διεκδικούσαν, εκτός από αποζημιώσεις, ειδική εκτέλεση του αγοραπωλητηρίου εγγράφου, διότι ήταν αναγκαίο να πωλήσουν το σπίτι τους για να έχουν τα λεφτά για την εξόφληση του επίδικου ακινήτου, χωρίς να χρειάζεται να πάρουν δάνειο.

(ν) Το Δικαστήριο κακώς δεν έκδοσε απόφαση για τα πραγματικά έξοδα υπέρ των Εναγομένων, παρά του ότι υπήρχε μαρτυρία ενώπιον του και παρόλο που τα ποσά περιγράφονταν στα δικόγραφα, με την δικαιολογία ότι στο αιτητικό της ανταπαίτησης δεν περιλήφθηκαν οποιαδήποτε έξοδα, εφόσον τέτοια θέση βρίσκεται αντίθετη με την ισχύουσα Νομολογία. Περαιτέρω το Δικαστήριο θεωρεί ότι οι ζημιές δεν είναι εξειδικευμένες και δεν συνδέονται με τις ανάγκες της υπόθεσης, αγνοώντας το ότι δεν έχουν αμφισβητηθεί τα ποσά από τους Ενάγοντες στο στάδιο της αντεξέτασης, καθώς επίσης αναλύονται σε κατάσταση που παρέδωσε η Εναγόμενη 2. Περαιτέρω το δικαστήριο κακώς απέρριψε τα δικηγορικά έξοδα για το ποσό των €2.526,90 σε σχέση με την ετοιμασία το πωλητήριου εγγράφου.

Επίσης το δικαστήριο κακώς δεν έδωσε αποζημιώσεις για ψυχική οδύνη, παρά του ότι τέτοιου είδους αποζημιώσεις δίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, σύμφωνα με την νομολογία.

(ξ) Το Δικαστήριο κακώς επιδίκασε έξοδα εναντίον του Εναγομένου 1 σε σχέση με τη δυσφήμιση και/ή δεν εξάσκησε δικαστικά την διακριτική του ευχέρεια, παρά του ότι η γενεσιουργός αιτία της δικαστικής διαδικασίας ήταν η παράνομη συμπεριφορά των Εναγόντων να τερματίσουν την Συμφωνία, κατά παράβαση της Συμφωνίας πώλησης, κάτι για το οποίο το Δικαστήριο δικαίωσε τους Εναγόμενους. Το δικαστήριο κακώς δεν έδωσε έξοδα υπέρ τους Εναγομένης 2, παρά του ότι απορρίφθηκε η απαίτηση για λίβελλο εναντίον της.

Περαιτέρω το Δικαστήριο, παρέλειψε να λάβει υπόψη του την συμπεριφορά των Εναγόντων έναντι των Εναγομένων, την αυθαίρετη πώληση της οικίας τους σε άλλον και τον ξυλοδαρμό του Εναγομένου 1 δύο φορές, συμπεριφορές που προκάλεσαν τον Εναγόμενο 1 να δημοσιεύσει την εμπειρία του στην ιστοσελίδα που είχε δημιουργήσει. Εν πάση περιπτώσει έστω και εάν ήθελε θεωρηθεί ότι το Δικαστήριο ορθά επιδίκασε έξοδα εναντίον του, κακώς δεν προβλέπεται στην απόφαση του ότι τα ποσά αυτά θα καταβληθούν από το κράτος, εφόσον έχει δοθεί νομική αρωγή στον Εναγόμενο 1.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ

  1. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη σε εσφαλμένη και/ή ανεπαρκή αξιολόγηση της μαρτυρίας και/ή διακατέχετο από προκατάληψη εναντίον των Εναγομένων 1 και/ή 2 και/ή είχε προαποφασίσει για την αξιοπιστία τους και/ή δεν έλαβε υπόψη του ουσιώδη στοιχεία της μαρτυρίας και/ή έλαβε υπόψη του επουσιώδη στοιχεία της μαρτυρίας και/ή έσφαλε νομικώς και/ή διαδικαστικώς και/ή περιέπεσε σε πλάνη σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα και/ή παρερμήνευσε τους διαδικαστικούς κανονισμούς και την Νομολογία.

Αιτιολογία

(α) Το Δικαστήριο φαίνεται να αντιμετωπίζει με προκατάληψη την αξιοπιστία και τον χαρακτήρα των Εναγομένων και/ή να είχε προαποφασίσει την αξιοπιστία τους ως μάρτυρες, ενόψει των όσων το Δικαστήριο ανέφερε στην υπόθεση αρ. 927/2007, όπου απέδωσε στον Εναγόμενο 1 στη σελ. 18, πιθανή εγκληματική ενέργεια, ενόψει του ότι μαγνητοφώνησε τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και τις κυκλοφόρησε στο διαδύκτιο και μάλιστα παρέπεμψε τα πρακτικά στην αστυνομία, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ποινική υπόθεση εναντίον του Εναγομένου 1.

(β) Συγκεκριμένα ο Πρωτόδικος Δικαστής Οικονόμου στην υπόθεση 927/2007, ανέφερε σε σχέση με τον Εναγόμενο 1 στην παρούσα υπόθεση, μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

“….. η παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων και ειδικά η παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων δημιουργεί απευθείας εκ του Συντάγματος αγώγιμο δικαίωμα. Παράλληλα δε, πρόκειται για ποινικό αδίκημα …..”

“…. Τίθεται γιατί θεωρώ σκόπιμο να κοινοποιηθεί η παρούσα στον έντιμο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για περαιτέρω, κατά την κρίση του, διερεύνηση ποινικής ευθύνης ……..” Δηλαδή εναντίον του Εναγομένου 1.

Η πιο πάνω Αγωγή ήταν Αγωγή μεταξύ των ιδίων μερών και συγκεκριμένα ήταν απαίτηση της Εταιρείας Καραγιαννά για δυσφήμιση εναντίον του Εναγομένου 1 και απορρίφθηκε λόγω κατάχρησης της διαδικασίας, ενόψει του ότι διεκδικούσαν τις ίδιες θεραπείες δυσφήμισης με αυτές που διεκδικούσαν μέσω της 365/2006.

(γ) Η προκατάληψη του Δικαστηρίου σε σχέση με τον χαρακτήρα και την αξιοπιστία των Εναγόμενων, διαφαίνεται και από τον τρόπο που προσπάθησε το Δικαστήριο να αιτιολογήσει τη μη αποδοχή της μαρτυρίας τους, στην αρχή της απόφασης του, καθώς επίσης σε άλλα σημεία κατά τα οποία επυφυλασσόμαστε να υποδείξουμε στο Δικαστήριο στο στάδιο της Ακρόασης της Έφεσης.

(δ) Το Δικαστήριο κακώς είχε εκλάβει την ψυχική οδύνη και ταλαιπωρία των Εναγομένων και την προσπάθεια τους να βρουν το δίκαιο τους, ως ένδειξη για το ότι δεν λένε την αλήθεια στο Δικαστήριο, παραβλέποντας το ότι, όσα παρέθεσε ο Εναγόμενος 1, υποστηρίζονται από άλλη ανεξάρτητη μαρτυρία και ότι στο στάδιο της αντεξέτασης, ήταν σταθερός, δεν είχε περιπέσει σε αντιφάσεις και δεν απέφευγε να απαντήσει ευθέως σε όλες τις ερωτήσεις που του υπέβαλλαν οι δικηγόροι των Εναγόντων.

(ε) Το Δικαστήριο κακώς θεώρησε τους μάρτυρες των Εναγόντων ως αξιόπιστους, παρά του ότι στο στάδιο της αντεξέτασης ως διαφαίνεται από τα πρακτικά περιέπεσαν σε πολλές αντιφάσεις, δεν απαντούσαν και/ή απέφευγαν να απαντήσουν ευθέως στις ερωτήσεις που τους υποβάλλοντο. Περαιτέρω το Δικαστήριο κακώς δεν έλαβε υπόψη του τις δηλώσεις που έκαναν οι Ενάγοντες κατά την διάρκεια της μαρτυρίας τους και οι οποίες συγκρούονταν με άλλες δηλώσεις που προσπάθησαν να προωθήσουν για τα ίδια θέματα σε άλλες διαδικασίες, είτε μέσω προφορικής μαρτυρίας, ή γραπτών δηλώσεων, ή ενόρκων δηλώσεων, κάτι που το Δικαστήριο είχε ενώπιον του ως μαρτυρία.

ΤΡΙΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΦΕΣΗΣ

3. Η απόφαση και/ή τα ευρήματα του Πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν είναι αιτιολογημένα και/ή επαρκώς αιτιολογημένα ως σαφώς ορίζει το Άρθρο 30(2) του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας και η Νομολογία.

Αιτιολογία

(α) Το Πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να δώσει ουσιαστικούς και/ή επαρκείς λόγους που το οδήγησαν στο να μην ακολουθήσει την νομολογία που παρέθεσαν οι Ενάγοντες μέσω της αγόρευσης τους. Ειδικότερα, κακώς δεν αιτιολόγησε και/ή παρέλειψε να εξηγήσει γιατί δεν έλαβε καθόλου υπόψη την νομολογία που αφορά την Δυσφήμιση και τις αποζημιώσεις, λόγω παράνομου τερματισμού του Πωλητήριου Εγγράφου και την νομολογία σε σχέση με τις αποζημιώσεις σε περίπτωση παράβαση συμφωνίας.

(β) Το Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε καθόλου και/ή επαρκώς, γιατί δεν απέδωσε την δέουσα βαρύτητα στην μαρτυρία των Εναγόμενων.

(γ) Το Δικαστήριο δεν αιτιολόγησε και/ή δεν αιτιολόγησε επαρκώς τα ευρήματα του, αναφορικά με τα γεγονότα και τα νομικά σημεία.

(Περαιτέρω λεπτομέρειες θα δοθούν κατά την ακρόαση της Έφεσης)

(Υπογρ.) Γεωργιάδης & Μυλωνάς

Δικηγόροι Εναγομένων/Εφεσειόντων

Καταχωρήθηκε την / /2012

Πιστόν Αντίγραφον

Πρωτοκολλητής

ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ CORNELIUS ΗΜΕΡ: ΑΓΩΓΗ ΑΡ 365/2006 13-03-2012

ΚΛΙΜΑΚΑ:€500.000 – €2.000.000

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 365/06

ΜΕΤΑΞΥ:

CHRISTOFOROS KARAYANNAS & SONS LTD, εκ Παραλιμνίου

Ενάγοντες

και

1. Cornelious Desmond O’Dwyer, εξ Αγγλίας
2. Michaella Margaret O’Dwyer, εξ Αγγλίας.

Εναγομένων

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜ. 24.3.2010

ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 365/06

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΣ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ

Ενάγοντες

και

1. Cornelius Desmond O’Dwyer, εξ Αγγλίας
2. Michaela Margaret O’Dwyer, εξ Αγγλίας.

Εναγομένων

ΓΡΑΠΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΝΤΕΣΜΟΝΤ Ο’DWYER

1. Είμαι ο Κορνήλιος Ντέσμοντ O’Dwyer κάτοχος διαβατηρίου Ηνωμένου Βασιλείου με αριθμό 503724210. Είμαι παντρεμένος εδώ και 17 χρόνια με την Michaela O’Dwyer και έχουμε δύο κόρες ηλικίας 15 και 10 χρονών. Σαν άνθρωποι δουλεύουμε σκληρά και όλες οι προσπάθειές μας είναι στην οικογενειακή ζωή. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχα μια μικρή αλλά επιτυχημένη επιχείρηση εισαγωγής προϊόντων από την Ασία. Χρησιμοποιήσαμε τα έσοδα από την επιχείρηση προς αγορά του πρώτου σπιτιού μας. Συνεχίσαμε με αγορά σπιτιών ιδιοκτησίας που χρειάζονταν ανακαινίσεις και κάναμε τις ανακαινίσεις ενώ ζούσαμε μέσα στα σπίτια για αύξηση της περιουσίας μας. Το 2005 ήμασταν σε μια φάση που θα μπορούσαμε να αγοράσουμε ένα νέο σπίτι με μετρητά και χωρίς υποθήκες.

2. Το 2005 η σύζυγός μου και εγώ ψάχναμε για να μετακομίσουμε την νεαρή οικογένειά μας στην Κύπρο. Τα παιδιά μας ήταν ηλικίας 8 και 3, γι ‘αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την ελάχιστη δυνατή αναστάτωση στην εκπαίδευση τους. Η γυναίκα μου είναι εγκεκριμένη λογίστρια, τα σχέδιά της ήταν να κοιτάζει το σπίτι και τα παιδιά. Αυτή θα εκπαίδευε τα παιδιά στο σπίτι εάν χρειαζόταν και θα έκανε τήρηση λογιστικών βιβλίων για ορισμένες τοπικές επιχειρήσεις. Χωρίς ανησυχίες υποθήκης, ήμουν έτοιμος να χρησιμοποιήσω όλα τα υπόλοιπα των κεφαλαίων, εισοδημάτων και δανεισμού αν χρειαζόταν για να ξεκινήσω μια νέα επιχείρηση. Με την είσοδο της στην ΕΕ ήταν μια συναρπαστική στιγμή για την Κύπρο . Η θέση του βρίσκεται σε ιδανική τοποθεσία για την εισαγωγή προϊόντων από την Ασία προς το υπόλοιπο της Ευρώπης. Ανάπτυξα δεξιότητες ηλεκτρονικού εμπορίου για να μου επιτρέψει να εργαστώ από το σπίτι, διότι δεν ήθελα να χάσω την οικογενειακή ζωή.

3. Ένας μακροπρόθεσμος στόχος ήταν μαζί με την σύζυγό μου και να δημιουργήσουμε μια καφετέρια με παγωτό για τουρίστες και ντόπιους, αλλά αν τίποτα από αυτά δεν λειτουργούσε και αν αποφασίζαμε ότι η Κύπρος δεν ήταν για μας, ήμασταν σίγουροι ότι αγοράζαμε σε μια ανοδική αγορά ακινήτων και θα μπορούσαμε να πωλήσουμε το σπίτι μας και να επιστρέψουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Είχαμε μελετήσει την ιρλανδική οικονομία και η θετική επίδραση στις τιμές των κατοικιών παρουσίασαν μετά την ένταξή τους στο ενιαίο νόμισμα. Αισθανθήκαμε ασφαλή αγορά εντός της ΕΕ και δεν μπορούσε να προβλέψει ότι η ζωή μας επρόκειτο σύντομα να καταστραφεί.

4. Πήγαμε Κύπρο τον Μάιο του 2005 με σκοπό να αγοράσουν ένα σπίτι μέχρι του ποσού των ΛΚ170.000. Ένας κτηματομεσίτης μας σύστησε στον Καραγιαννάς Χριστόφορος & Υιός Λτδ και μας ξενάγησαν στα έργα τους από τον Μάριο Καραγιαννά (μάρτυρας 1) και Michelle Άγγλου (μάρτυρας 7). Μας δόθηκαν επίσης φυλλάδια πωλήσεων και προώθησης και ένα διαφημηστικό DVD του Καραγιαννά. Μέσα σε αυτό το DVD λέγεται “αν δεν είστε ικανοποιημένοι με τα υπάρχοντα έργα μας μπορούμε να σας βοηθήσουμε να χτίσετε το σπίτι των ονείρων σας, όπως ακριβώς σας αρέσει.” Μας άρεσε το μέγεθος και το στυλ του 4 υπνοδωματίων μονοκατοικία, οι ενάγοντες είχαν κάνει και με μερικές αλλαγές και εις το κατάλληλο οικόπεδο, αυτό θα ήταν ένα τέλειο σπίτι. Σας παρουσιάζω ένα φυλλάδιο πωλήσεων και το Καραγιαννάς DVD στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

5. Μας δόθηκε η ρυμοτομία του Αγίου Σεργίου φάση 2 στο Φρέναρος και ξεναγηθήκαμε στο χώρο από τον Μάριο Καραγιαννά και Michelle Άγγλου. Σε αυτό το ρυμοτομικό σχέδιο η Μισέλ Άγγλου σημάδεψε μια πράσινη περιοχή, μερικές θέσεις στάθμευσης και παιδική χαρά. Το σχέδιο αυτό του δρόμου είχε συμπεριληφθεί στην επιστολή μου προς τον Καραγιαννά ημερομηνίας 13 Φεβρουαρίου του 2006 που είναι τεκμήριο με αριθμό 20.

6. Η φάση 1 Αγίου Σεργίου ήταν κοντά στην ολοκλήρωσή της. Η φάση 2 είχε ήδη δέκα σπίτια σε διάφορα στάδια της κατασκευής, και εκεί μας έδειξαν το επόμενο οικόπεδο, αριθμός οικοπέδου 30. Η προστασία της ιδιωτικής ζωής στον κήπο ήταν εξαιρετικά σημαντικό για εμάς και μας είπαν ότι το οικόπεδο αρ.30 ήταν τέλειο, ήταν μοναδικό και ιδιαίτερο. Ήταν ένα γωνιακό οικόπεδο που είχε ένα μπανγκαλόου υπό κατασκευή από τη μια πλευρά, ένας δρόμος ήταν να πάει σε όλο το μήκος στην άλλη πλευρά και κατά μήκος του δρόμου που επρόκειτο να κατασκευάσουν δύο ακόμα μπανγκαλόου. Το σχέδιο των δρόμων που μας δόθηκε υποστήριζε όλα αυτά και με μια προκαταβολή των ΛΚ 1.000 θα έβγαζε το οικόπεδο από την αγορά. Αν αυτό το οικόπεδο δεν πληρούσε τις απαιτήσεις προστασίας της ιδιωτικής ζωής μας, δεν θα είχαμε προχωρήσει και θα κοιτάζαμε να αγοράσουμε κάπου αλλού. Προσκομίζω την απόδειξη προκαταβολής στο δικαστήριο ως αποδεικτικό στοιχείο.

7. Με την επιστροφή μας στο Ηνωμένο Βασίλειο ξεκινήσαμε ηλεκτρονική αλληλογραφία με τη Michelle Anglou. Στην πρώτη ανταλλαγή αυτή αρχίζει να μας συγχέρει για την αγορά του νέου σπιτιού και μας ζητεί το όνομα της ιστοσελίδας μας. Τον καιρό που είμαστε στη Κύπρος είχαμε μεσημεριανό γεύμα με τον Μάριο και τον Χριστόφορο Καραγιαννά και τη Michelle Anglou. Σε εκείνο το γεύμα τους ενημέρωσα ότι η μεγαλύτερη κόρη μου Courtney, τότε ηλικίας 8 επρόκειτο να δημοσιεύσει στο διαδίκτυο ένα ημερολόγιο της εμπειρίας της για μετακόμιση σε μια νέα χώρα. Είχα πει στον Μάριο Καραγιαννά ότι το πάθος μου ήταν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Πρόσφερα να τοποθετήσω μια κάμερα διαδικτύου από την πλευρά του σπιτιού μας, έτσι ώστε οι άλλοι αγοραστές αργότερα θα μπορούσαν να βλέπουν τη ανάπτυξη των σπιτιών τους ζωντανά μέσω του διαδικτύου. Επίσης στη συνάντηση αυτή του γεύματος, ο Μάριος Καραγιαννάς με διαβεβαίωσε ότι με την αγορά από αυτούς του σπιτιού μου, θα μπορούσα να έχω ένα αντίγραφο των αρχιτεκτονικών σχεδίων σε AutoCAD, το οποίο είναι το κορυφαίο τρισδιάστατο αρχιτεκτονικό λογισμικού. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τα ηλεκτρονικά αυτά σχέδια για να βλέπω τις εσωτερικές αλλαγές υπό συζήτηση. Κατά την ανταλλαγή ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που ακολούθησε έδωσα της Μισέλ Anglou την διεύθυνση διαδικτυακού τόπου της κόρης μου και τους υπενθύμισα να στείλουν τα σχέδια του AutoCAD.
Έδωσα επίσης ένα σύνδεσμο σε μια γκαλερί στο διαδίκτυο που έκανα όπου φορτώθηκαν όλες οι υψηλής ποιότητας φωτογραφίες που ελήφθησαν από τις περιουσίες τους. Αυτές οι φωτογραφίες ελήφθησαν με ευγνωμοσύνη και χρησιμοποιήθηκαν από την εταιρεία τους για άλλους πελάτες και αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα τους. Μακριά από το να είμαι ένας δύσκολος πελάτης, όπως ησχυρίζετε ο μάρτυρας 1, μπορώ να αποδείξω ότι ήμουν χρήσιμος όχι μόνο με την παροχή υψηλής ποιότητας φωτογραφίες, αλλά και ήρθαν σε μένα με τα προβλήματα των ηλεκτρονικών υπολογιστών τους. Σας παρουσιάζω τα ηλεκτρονικά μηνύματα από 2 έως 8 Ιουνίου, 2005 στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

8. Αργότερα, τον Ιούνιο του 2005 πέταξα πίσω στη Κύπρος χωρίς την οικογένειά μου για να συζητήσουν τις λεπτότερες λεπτομέρειες με τους ενάγοντες. Μου δόθηκε ένα CD και μου είπαν ότι περιείχε τα αρχιτεκτονικά σχέδια του AutoCAD. Ενώ ήμουν εκεί κοίταξα προσεκτικά την ποιότητα κατασκευής τους και μίλησε σε άλλους πελάτες του Karayiannas. Πήρα εκατοντάδες φωτογραφίες και καταγεγραμμένα βίντεο από το σπίτι πίσω για τη γυναίκα μου. Έψαξα για έναν ανεξάρτητο δικηγόρο ο οποίος δεν είχε ποτέ ασχοληθεί πριν με τον Karayiannas. Επέλεξα Carter & Λεοντίου δικηγορικό γραφείο για να μας εκπροσωπούν και να καταρτίσουν μια σύμβαση και στη συνέχεια δώσαμε στην Μάριον Κάρτερ πληρεξούσιο να ενεργεί για λογαριασμό μας. Κατάλαβα ότι η Carter & Λεοντίου ήταν μια νέα εταιρική σχέση και το γραφείο τους στο Παραλίμνι βρισκόταν πολύ κοντά στο Karayiannas.

9. Με την επιστροφή μου στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποίησα το CD που έλαβα από τον Μάριο Karayiannas. Το CD δεν περιείχε το αρχείο AutoCAD που ζητήθηκε, αντίθετα, ήταν απλά ένα αντίγραφο του σχεδίου να φαίνεται στα χαρτιά. Ο Karayiannas είχε πει ψέματα και με είχε καθησυχάσει δόλια. Έστειλα ηλεκτρονικό μήνυμα στην Μισέλ Anglou και εξέφρασε την απογοήτευσή μου. Χωρίς τα κατάλληλα σχέδια για το AutoCAD έπρεπε να χρησιμοποιήσω το Photoshop για να τονίσω τις αλλαγές στο εξωτερικό του σπιτιού και επισύναψα τις εικόνες με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Και πάλι, είχα ανεβάσει φωτογραφίες που ελήφθησαν σχετικά με το ταξίδι μου στο διαδίκτυο για τη χρήση τους. Ενημέρωσα, επίσης την Anglou ότι η πώλησης στο Ηνωμένο Βασίλειο προχωρά καλά και τα χρήματα ήταν διαθέσιμα και έτοιμα για μεταφορά. Σε απάντηση η Μισέλ Anglou εγκρίνει τις εικονογραφημένες αλλαγές και δηλώνει ότι θα μιλήσει στον αρχιτέκτονα για να πάρει τα πλήρη σχέδια του AutoCAD για μένα. Παρουσιάζω τα μηνύματα της 25ης Ιουλίου 2005 στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

10. Στο Ηνωμένο Βασίλειο εγγραφήκαμε σε τέσσερις ξένες εταιρείες συναλλάγματος έτσι ώστε όταν τα χρήματα ζητηθούν θα είμαστε σε θέση να πάρουμε τη καλύτερη τιμή συναλλάγματος για τη μεταφορά. Συχνά ζητούσαμε τις εκτιμημένες ημερομηνίες πληρωμής και έτσι θα μπορούσαμε να προγραμματίσουμε και να αγοράσουμε ένα προθεσμιακό συμβόλαιο σε καλύτερη συναλλαγματική ισοτιμία. Στις 8 Αυγούστου 2005 αποστάληκε το ποσό των ΛΚ 39.000 στη Κάρτερ και Λεοντίου. Προσκομίζω την απόδειξη συμφωνίας με την Sterling Exchange Limited και τη κατάσταση λογαριασμού της τράπεζάς μας για την περίοδο ως αποδεικτικά στοιχεία.

11. Έστειλα ηλεκτρονικό μήνυμα στην Μισέλ Anglou την επόμενη μέρα και την ενημέρωσα ότι η πρώτη καταβολή είχε σταλεί και ότι έχω επαφή με την Μάριον Κάρτερ ώστε να μπορέσει να υπογράψει τη σύμβαση για λογαριασμό μας. Τελείωσα το ηλεκτρονικό μήνυμα ζητώντας και πάλι το αρχείο AutoCAD. Η Μισέλ Anglou απάντησε την ίδια ημέρα δηλώνοντας οτι είχε πληροφορηθεί ότι ο αρχιτέκτονας δεν θα μπορούσε να στείλει τον σχετικό φάκελο. Ένιωσα εξαπατημένος, μου είχαν πει για τρεις μήνες μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων, τηλεφώνων και προσωπικώς πως θα μπορούσα να έχω τα σχέδια AutoCAD και μόνο όταν πληροφορηθήκαν για την μεγάλη πληρωμή τόλμησαν να μου πουν την αλήθεια. Παρουσιάζω τα ηλεκτρονικά μηνύματα της 9 Αυγούστου 2005 στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

12. Οι ενάγοντες έχουν συχνά υπαινιχθεί ότι εμείς ίσως να μην ήμαστε σε θέση να κρατήσουμε τις τμηματικές πληρωμές. Αυτό είναι αναληθές. Αγοράσαμε το σπίτι μας στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάιο 2000 για GBP £ 140.000. Είχαμε με την Virgin One λογαριασμό υποθήκης που μας έδωσαν τη δυνατότητα να δανειστούμε οποιοδήποτε ποσό μέχρι την αξία του σπιτιού μας. Θα μπορούσαμε να αυξήσουμε την χρηματική ευκολία με την αναπροσαρμοσμένη αξιολόγηση του σπιτιού μας. Παρουσιάζω προσωπική κατάσταση κατά το άνοιγμα του λογαριασμού τον Μάιο του 2000 ως αποδεικτικό στοιχείο.

13. Είχα ανακαινίσει το σπίτι και μέχρι το 2005 η αξία της αγοράς αυξήθηκε σε στερλίνες 270.000. Είχαμε την επαναξιολόγηση του σπιτιού μας από την τράπεζα μας τον Αύγουστο του 2005. Παρουσιάζω εκτίμιση λογαριασμού υποθηκών από την Virgin One ημερομηνίας 31 Αυγούστου 2005 ως αποδεικτικά στοιχεία.

14. Αυξήσαμε σταθερά το ποσό δανεισμού μας μέχρι του ποσού των GBP £ 210.000 (ΛΚ £ 176.000), όταν και όπως χρειαζόταν για τις τμηματικές πληρωμές. Παρουσιάζω επιστολές από τη Virgin One δείχνοντας τη συμφωνία αύξησης της διευκόλυνσης ημερομηνίας 15 Σεπτεμβρίου 2005 και 20 Μαρτίου 2006 ως αποδεικτικά στοιχεία.

15. Η Μάριον Κάρτερ υπέγραψε το συμβόλαιο μας στις 23 Αυγούστου 2005 και μετά την υπογραφή, η πρώτη πληρωμή ΛΚ £ 39.000 έγινε. Μεταξύ Αυγούστου και Χριστουγέννων του 2005 ο Karayiannas αποστέλλει μόνο 8 φωτογραφίες από το υπό κατασκευή σπίτι μας και καμία από τις φωτογραφίες μας οδήγησε να πιστεύουμε ότι το σχέδιο ανάπτυξης είχε αλλάξει.

16. Στις 14 του Οκτώβρη του 2005 λάβαμε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα δηλώνοντας ότι η κατασκευή για το σπίτι είχε αρχίσει. Στο ίδιο ηλεκτρονικό μήνυμα μου είπαν ότι μια εσωτερική αλλαγή που θέλαμε δεν ήταν πλέον δυνατόν, δεδομένου ότι προέβη σε τοίχο στήριξης. Οι φωτογραφίες που επισυνάπτονται στο ηλεκτρονικό μήνυμα έδειξαν τα θεμέλια μελλοντικών σπιτιών που επηρέαζαν την θέα του δικού μας σπιτιού και που έγιναν ταυτόχρονα με το δικό μας σπίτι. Παρουσιάζω ηλεκτρονικό μήνυμα ημερομηνίας 14 Οκτωβρίου 2005 και τις συνημμένες φωτογραφίες στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

17. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2005 είχαμε λάβει από ένα προθεσμιακό συμβόλαιο με το Smart Currency Exchange Limited για ΛΚ £ 26.000. Αυτό ωρίμασε και μεταφέρθηκε στη Κάρτερ και Λεοντίου στις 21 Νοεμβρίου και CYP25, 972,50 πληρώθηκε στον Karayiannas στις 16 Δεκεμβρίου 2005, για την ολοκλήρωση του σκελετού του σπιτιού. Παρουσιάζω τη σημείωση σύμβασης με το Smart Currency Exchange Limited, τη κατάσταση τραπεζικού λογαριασμού μας για την περίοδο και την απόδειξη πληρωμής από τον Karayianna ως αποδεικτικά στοιχεία.

18. Στις 20 Ιανουαρίου 2006 η Michelle Anglou στέλλει ηλεκτρονικό μήνυμα με φωτογραφίες του σπιτιού μας. Βλέπουμε τα λάθη που γίνονται στην κατασκευή, δεδομένου ότι καμία από τις εσωτερικές αλλαγές που ζήτησα έγιναν. Απάντησα πίσω στην Michelle Anglou στις 26 Ιανουαρίου και την πληροφόρησα ότι θα πετάξω σύντομα προς Κύπρος. Στις 30 Ιανουαρίου 2006 αυτή μας πληροφορεί ότι το πιστοποιητικό Πολιτικού Μηχανικού για το στάδιο της τοιχοποιίας έχει δοθεί στο δικηγόρο μας. Παρουσιάζω ηλεκτρονικά μηνύματα ημερομηνίας 20, 26, 30 Ιανουαρίου του 2006 στο δικαστήριο ως αποδεικτικά στοιχεία.

19. Επίσης, στις 30 Ιανουαρίου του 2006 πήραμε ηλεκτρονικό μήνυμα από την Μάριον Κάρτερ που περιλαμβάνεται μια απόδειξη Δεκεμβρίου για την πληρωμή ολοκλήρωσης σκελετού και πιστοποιητικό πολιτικού μηχανικού για το στάδιο της τοιχοποιίας. Κανονίσαμε μια μεταφορά χρημάτων στο λογαριασμό τους δικηγόρους μας και ΛΚ £ 26.083 κατατέθηκαν στις 2 Φεβρουαρίου 2006. Παρουσιάζω το ηλεκτρονικό μήνυμα της Μάριον Carters με τα συνημμένα και το σημείωμα της σύμβασης με τη Smart Currency Exchange Limited, και η κατάσταση τραπεζικού λογαριασμού μας για την περίοδο ως αποδεικτικά στοιχεία.

20. 6 Φεβρουαρίου 2006 (Δευτέρα) έφτασα στην Κύπρος και πήγα κατευθείαν στο εργοτάξιο. Είδα τα λάθη που είχαν γίνει στο σπίτι μας, αλλά ήμουν σοκαρισμένος από τις αλλαγές είχαν γίνει στην τοποθεσία από τον Καραγιαννά. Η εταιρεία Καραγιαννά είχε κατασκευάσει 3 διώροφα σπίτια, εκεί όπου ο γειτονικός δρόμος στα αρχικά σχέδια ήταν προγραμματισμένος. Αυτά τα σπίτια άρχισαν ταυτόχρονα με την κατασκευή του δικού μας σπιτιού και κατέστρεψε όλη την ιδιωτική ζωή στον κήπο μας. Τα σχέδια για το 2005 ήταν ψευδεί.

21. Γνώρισα έναν βρετανικό εκπατρισμένων που ζούσε στην Φάση 1, μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, όπως περπατούσε ένα σκυλί. Μου είπε ότι οι κάτοικοι της φάσης 1 αντιμετώπιζαν προβλήματα με τον Karayianna. Του έδειξα τα σπίτια που επιραίαζαν την θέα και έβλεπαν μέσα στον κήπο μου και μου είπε να είμαστε προσεκτικοί με τον Karayianna. Είπε ότι είχε δει το Μάριο Karayianna να είναι βίαιος με ορισμένους εργάτες που κατασκεύαζαν ένα γειτονικό φράχτη. Ο γείτονας είχε επιλέξει το δικό του εργάτη για να κατασκευάσει τη περίφραξη και Μάριος Karayiannas τους έκανε να φύγουν.

22. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που άκουγα ούτε τις αλλαγές που ο Karayiannas είχε κάνει με το σχέδιο ανάπτυξης.
Αποφάσισα να καταγράφω τις συνομιλίες μου με κάμερα από εδώ και πέρα. Το έκανα αυτό όχι μόνο για τη γυναίκα μου στο Ηνωμένο Βασίλειο για να μπορούσε να καταλάβει, αλλά και για την προσωπική μου ασφάλεια. Αυτό αποδείχθηκε μια σοφή κίνηση, διότι ο τόνος και ο τρόπος του Μάριου Karayianna άλλαξε σημαντικά και έκανε υποσχέσεις που σύντομα δεν τήρησε και τελικά ο ίδιος και ο πατέρας του έγιναν βίαιοι.

23. Στις 7 και 8 Φεβρουαρίου 2006 (Τρίτη και Τετάρτη) ούτε ο Μάριος ούτε ο Χριστόφορος Καραγιαννάς μπορούσε να με συναντήσει. Η Μισιέλ Άγγλου μου είπε ότι ήταν απασχολημένοι. Μπήκαν και βγήκαν βιαστικά από το γραφείο αλλά δεν μπορούσαν να σταματήσουν και να μου μιλήσουν. Ανησυχούσα επειδή η πτήση μου ήταν την Παρασκευή. Ο Μάριος Καραγιαννάς είπε στη Μισιέλ Άγγλου να ασχοληθεί με τις δουλειές μου. Μου έδωσαν το καινούργιο τοπογραφικό.
Ήταν φανερό σε μένα ότι η σύζυγος μου και εγώ είχαμε παραπλανηθεί και παρακινηθεί στην αποδοχή του συμβολαίου. Αλλά μπορούσα επίσης να δω ότι το καινούργιο τοπογραφικό δεν συμφωνούσε με το Παράρτημα Β του συμβολαίου. Το Παράρτημα Β έχει πάνω δύο γραμμές στο σημείο όπου θα βρισκόταν ο γειτονικός δρόμος. Τα νέα ενοχλητικά σπίτια έιχαν τοποθετηθεί πάνω σ’αυτές τις γραμμές.

24. Μίλησα επίσης της Μισιέλ Άγγλου για το πάρκινγκ του αυτοκινήτου μου. Σε μένα φαινόταν ότι το σπίτι μου είχε κτισθεί πολύ κοντά στο υπάρχον μπαγκαλό. Θέλαμε ένα ανεξάρτητο σπίτι με πάρκινγκ αυτοκινήτου στο πλευρό. Στο μέλλον, μετά που θα εκδίδοντο οι τίτλοι ιδιοκτησίας, θα είχαμε αποταθεί στις αρχές για να αλλάξωμε το πάρκινγ του αυτοκινήτου σε κλειστό γκαράζ. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω αυτό το γκαράζ σαν αποθηκευτικό χώρο για τη δουλειά μου. Πάνω από το γκαράζ θέλαμε να κτίσωμε ένα επί πλέον δωμάτιο το οποίο μπορούσε να ήταν ένα γραφείο η ένα παιδικό δωμάτιο.

Η Μισιέλ Άγγλου είπε ότι ήταν ακόμη εντάξει και ότι ο Μάριος Καραγιαννάς θα με συναντούσε για να συζητήσωμε όλα το θέματα στο εργοτάξιο την Πέμπτη. Στην πραγματικότητα, ανακάλυψα εκ των υστέρων ότι πράγματι το σπίτι είχε κτισθεί πολύ κοντά. Το πάρκινγκ του αυτοκινήτου υποστηριζόταν από το σπίτι του γείτονα. Ο Καραγιαννάς δεν έκτισε ανεξάρτητο σπίτι. Αυτό είναι ουσιώδης παράβαση της παραγράφου 2 σελίδα 3 του συμβολαίου.

25. Την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου το πρωί ο Μάριος Καραγιαννάς με συνάντησε στο σπίτι. Έχω καταγράψει αυτή τη συζήτηση. Άρχισε αμέσως να εξηγεί που θα ήταν ο νέος δρόμος και σαν αποτέλεσμα των αλλαγών 6 μέτρα γης στο πλευρό θα ήταν διαθέσιμα στο μέλλον. Του είπα ότι η σύζυγος μου και εγώ ήμαστε πολύ αναστατωμένοι. Του έδειξε το αρχικό σχέδιο που μας είχαν δώσει και τον ρώτησα αν το θυμόταν. Είπε «Ναί Θυμάμαι». Του είπα δεν θα μπορούμε τώρα να απολαμβάνουμε τον κήπο μας. Αυτός είπε:

«Έχεις αναστατωθεί, άκου, πρέπει να δω τι μπορώ να κάνω αν δεν σου αρέσει το σπίτι, εννοώ το κομμάτι γης αυτό το σπίτι τώρα αξίζει £180.000 όπως καταλαβαίνεις έχεις αρχικά αγοράσει αυτό το σπίτι από τα σχέδια, μιά πολύ φτηνή τιμή. Εάν δεν είσαι ευχαριστημένος ή η σύζυγος σου δεν είναι ευχαριστημένη πρέπει να μιλήσω με τον πατέρα μου και τον σύμβουλο μου τι μπορώ να κάμω, δεν έχω πρόβλημα, εννοώ μπορώ να πωλήσω αυτό το σπίτι πολύ εύκολα. Δεν υπάρχει σπίτι εδώ με 4 υπνοδωμάτια, μια έπαυλη για παράδειγμα με αυτού του είδους τη γη.

26. Τον ρώτησα μερικές ακόμα λεπτομέρειες για τις αλλαγές και του υπέδειξα το ισόγειο μπάγκαλο που βρισκόταν δίπλα. Εκεί υπείρχε ένα μικρό παράθυρο. Τον ρώτησα «και θυμάσε που έλεγες πως το μόνο παράθυρο που θα έβλεπε προς το μέρος μας θα ήταν αυτό εδώ το παράθυρο;» και απάντησε «Nαί». Ζήτησα να σταλούν τα καινούργια σχέδια στη σύζυγο μου και συμφωνήσαμε να συνεχίσωμε τη συζήτηση στο γραφείο. Όπως φεύγαμε ο Χριστόφορος Καραγιαννάς έφτασε εκεί και χάραξε τα σύνορα του κομματιού.

27. Στο γραφείο ο Μάριος Καραγιαννάς αναφέρθηκε λεπτομερώς στα 6 μέτρα γης στο πλευρό του σπιτιού. Είπε ότι αυτό θα μπορούσε να μας δοθεί στο μέλλον, αλλά αυτό θα εξαρτηθεί από τη τοπική δημοτική αρχή, τα σχέδια κάποιου άλλου εργολάβου οικοδομών και του ολοκληρωμένου δρόμου. Ακουγόταν περίπλοκο και δεν έλυσε το πρόβλημα.

Πριν φύγω η Μισιέλ Άγγλου τύπωσε τις λεπτομέρειες της συμφωνίας που έδειχναν τα ποσά που πληρώθηκαν και τις ημερομηνίες για τις μελλοντικές πληρωμές. Παρουσιάζω τις λεπτομέρειες της συμφωνίας στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο.

28. Πήγα στο γραφείο του Karayianna την Παρασκευή, 10 Φεβρουαρίου 2006 γύρω στις 9 το πρωί. Ρώτησα αν θα μπορούσα να έχω 10 λεπτά του χρόνου τους, ο Μάριος Karayiannas και η Michelle Anglou κάθισαν. Ξεκίνησα μιλώντας για το έργο αγωγού στην κουζίνα και ότι είναι σε λάθος μέρος. Ο Μάριος Karayiannas ήταν πολύ απότομος δείχνοντας ότι σπαταλώ το χρόνο του. Λέει ότι θα τοποθετήσει τις σωληνώσεις έξω τώρα. Δεν θα πάει στο σπίτι μαζί μου αλλά λέει είναι δική του ευθύνη να βάλει τα πράγματα στη σειρά. Συνέχισα με τις αλλαγές στο δρόμο και τα μπαλκόνια των άλλων σπιτιών που τώρα κοιτάζουν προς τα κάτω στον κήπο μας. Ήθελα να είμαι σαφής ως προς την κατανόηση μου και έτσι θα μπορούσα να ενημερώσω τη σύζυγο μου στο σπίτι γιατί τα πράγματα είχαν αλλάξει.

Ο Μάριος Karayiannas παραδέχθηκε ότι το σχέδιο ανάπτυξης είχε αλλάξει και ότι τα πράγματα που είπε πριν αγοράσαμε το σπίτι είχαν αλλάξει. Λίγο νοιαζόταν για τις αλλαγές και είπε:
«Δεν είναι στο σπίτι σας, αυτά τα πράγματα”, “Είναι έξω από το οικόπεδο σας”, “Μέσα στο οικόπεδο σας δεν κάνω οποιεσδήποτε αλλαγές, αυτά τα πράγματα είναι στο μυαλό σας!(Φαντασία)».

29. Παραδέχεται ότι μου είπε ότι θα οικοδομήσουν ένα μπανγκαλόου, αλλά λέει ότι η άδεια για την κατασκευή είχε αλλάξει και ότι θα κατασκευάσει τώρα διώροφα σπίτια. Μου λέει να μιλήσω στη γυναίκα μου για τις αλλαγές και να σημειώσετε λύσεις, «Εμείς η Εταιρεία Karayiannas] περιμένουμε την απάντηση από εσάς”. Είπα ότι θα του γράψω μέσα σε μία εβδομάδα μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος και θα επιστρέψω στην Κύπρος εντός δύο εβδομάδων. Λέει ότι αγόρασα το σπίτι για CYP163, 000 και τώρα αξίζει ΛΚ £ 180.000. Είπε ότι είναι καλό να μην έχεις άνθρωπους που να κοιτάζουν στην ιδιοκτησία σας, αλλά αυτά τα σπίτια είναι ΛΚ £ 300.000. Αργότερα είπε ότι δεν έχει πρόβλημα να μας δώσει τα λεφτά μας πίσω. Ο Μάριος Karayiannas είπε ότι βιαζόταν για να πάει στο κτηματολόγιο. Τελείωσα τη συνάντηση λέγοντας

“Η εμπιστοσύνη μεταξύ μας Μάριε έχει πληγωθεί”, “Τι είπατε την τελευταία φορά έχει αλλάξει τώρα». Είπα ότι «νομίζω ότι το βάρος πέφτει σε σας και της εταιρίας Karayianna για την ανοικοδόμηση εκείνης της εμπιστοσύνης” Επανέλαβα ότι μέσα σε μία εβδομάδα θα έγράφα ελπίζοντας ότι θα βρούμε μια λύση.

30. Επέστρεψα αεροπορικώς στην οικογένειά μου εκείνο το απόγευμα της Παρασκευής 10 του Φλεβάρη και εργάστηκε όλο το Σαββατοκύριακο στη συγκέντρωση λύσεων σύμφωνα με τις οδηγίες του Μάριου Karayiannas. Χρησιμοποίησα το photoshop για να τονίσω τις διαφορές μεταξύ του σχεδίου που μας δόθηκε και της πραγματικού κτίσματος που έγινε. Χρησιμοποίησα επίσης το Photoshop για να δείξω ποια θα είναι η θέα από τα μπαλκόνια, ακόμη και όταν ένας φράκτης θα στηθεί. Γράψαμε τέσσερις λύσεις που θα μπορούσαμε να δούμε για την επίλυση του προβλήματος. Αυτές περιελάμβαναν την αγορά μας από τη σύμβαση ή την κατασκευή του ίδιο σπιτιού σε άλλη τοποθεσία. Η επιστολή στάλθηκε Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου και είναι τεκμήριο με αριθμό  20.

31. Το επόμενο απόγευμα, Τρίτη 14 ο Μάριος Karayiannas στέλλει ηλεκτρονικό μήνυμα δηλώνοντας “Σας ευχαριστούμε για το ηλεκτρονικό μήνυμα σας.  Ο δικηγόρος μας θα επικοινωνήσει μαζί σας τις επόμενες ημέρες. “Παρουσιάζω αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα στο δικαστήριο ως αποδεικτικό στοιχείο.

32. Την επόμενη εβδομάδα, Τρίτη 21 Φεβρουαρίου στέλλουμε ηλεκτρονικό μήνυμα ζητώντας και πάλι ανταπόκριση. Παρουσιάζω αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα στο δικαστήριο ως αποδεικτικό στοιχείο.

33. Την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου Τηλεφώνησα στο Μάριος Karayiannas και κατάγραψα την συνομιλία. Αρχίζει με το να μην θυμάτε ή να κατανοεί ότι είμαι σε αναμονή για τη λήψη απόφασης από την εταιρεία, στη συνέχεια λέει ότι θα δει το δικηγόρο του την επόμενη μέρα. Έπειτα αρχίζει να φωνάξει με οργισμένο τρόπο.

“Δεν υπάρχει κανείς να μου πει τι μπορώ να κάνω με το οικόπεδο μου ή στο σπίτι μου, καταλαβαίνετε αυτά τα πράγματα. Είναι σαν το σπίτι μου, μου επιτρέπει να πω ότι είναι το σπίτι μου, το επόμενο οικόπεδο που έχετε να μου πείτε τι έχω να οικοδομήσουμε».

Μιλά στη συνέχεια για το σεβασμό και ότι οποιαδήποτε απόφαση για μένα είναι να δηλώνει τη θέση του στη συνέχεια: –
«Δεν έχω να επιλέξω, θα διαλέξω το δρόμο μου, που σας μεταφέρει το μέγιστο πράγμα με το δικαστήριο”
Τον ρωτάω “Νομίζετε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να προειδοποιούνται για τον τρόπο που κάνει ο Μάριος επιχειρήσεις, νομίζετε ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να πει ότι αυτό που λέτε και τι κάνετε είναι διαφορετικό”. Αγνοεί το ερώτημα και λέει ότι θα γράψει στο δικηγόρο μου. Δηλώνει ότι είναι τώρα το πρόβλημά μου και εκείνος κλείνει το τηλέφωνο.

34. Όπως είπε ο Μάριος Καραγιαννάς θα μιλούσε με το δικηγόρο του. Περιμέναμε ακόμα μιά βδομάδα. Τότε χωρίς νέα στείλαμε ηλεκτρονικό μήνυμα το πρωί της 1ης Μαρτίου 2006. Παρουσιάζω το ηλεκτρονικό μήνυμα ως τεκμήριο.
Το απόγευμα της 1ης Μαρτίου 2006 ήλθε απάντηση από την Άννα Μιχαήλ εκ μέρους του Φώτου Πιττάτζη. Αυτό είναι το τεκμήριο αριθμός 24.

35. Τη Παρασκευή 3 Μαρτίου 2006 τηλεφώνησα στο Καραγιαννά και μίλησα με τη Μισιέλ ‘Αγγλου. Της είπα ότι ταξίδευα για τη Κύπρο τη Δευτέρα και ήθελα να κανονίσω μιά συνάντηση με το Μάριο Καραγιαννά την Τρίτη το πρωί. Το Σάββατο 4 Μαρτίου 2006 μια μικρή περιγραφή της υπόθεσης μας δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο και γεννήθηκε το LyingBuilder.com.
Τη Δευτέρα ταξίδευσα στη Κύπρο και τη Τρίτη 7 Μαρτίου πήγα στο γραφείο του Καραγιαννά. Ούτε ο Μάριος Καραγιαννάς ούτε ο πατέρας του ήταν εκεί το πρωί και η Μισιέλ ‘Αγγλου δεν μπορούσε να μου πει πότε θα επέστρεφαν. Της είπα «Πρέπει να αγοράσουμε αυτό το κομμάτι όπως είναι εκεί, ο Μάριος μας έπιασε, κέρδισε!». Αυτή κανόνισε συνάντηση για το απόγευμα.

36. Επέστρεψα στο γραφείο το απόγευμα και συναντήθηκα με τους Μάριο και Χριστόφορο Καραγιαννά. Επίσης στη συνάντηση ήταν μια νεαρή κοπέλα που μετέφραζε για το Χριστόφορο Καραγιαννά. Συνόψισα τα γεγονότα του περασμένου μηνός στο ότι είχα φύγει για να γράψω την επιστολή όπως μου υπέδειξαν. Είπα ότι θα βάλω τέσσερις επιλογές στην επιστολή, περιμέναμε δύομιση βδομάδες για μια απάντηση και ότι είχαν αρνηθεί όλες τις λύσεις. Τους είπα ότι θα πηγαίναμε για να ζήσουμε εκεί τον Αύγουστο αλλά δεν ήμασταν ευχαριστημένοι. Δείξαμε τα διαφορετικά σχέδια στον Χριστόφορο Καραγιαννά και εξηγήσαμε. Ο Μάριος Καραγιαννάς είπε ότι τώρα ήταν δικό μου πρόβλημα. Του είπα ότι οι άλλοι πρέπει να προειδοποιηθούν για αυτούς και του είπα για το LyingBuilder.com. Με απείλησαν και έφυγα.

37. Την επόμενη μέρα 8η Μαρτίου 2006 ο Μάριος Καραγιαννάς αρνήθηκε πληρωμή από την Μάριον Κάρτερ. Το πρωί της 9ης Μαρτίου μιλούσα σε ένοικους της φάσης 1 Άγιος Σέργιος όταν ο Μάριος Καραγιαννάς και ο πατέρας του ήρθαν και μου επιτέθηκαν. Έχουν βρεθεί ένοχοι για αυτή την επίθεση στην αστική αγωγή από τον Επαρχιακό Δικαστή Γ. Φιλίππου στις 25 Ιανουαρίου. Βλέπε τεκμήριο 17.

38. Στον αστυνομικό σταθμό ο καινούριος εμπορικός συνεργάτης της Μάριον Κάρτερ ήρθε να με αντιπροσωπεύσει. Ήταν ο Άντρέας Κλαϊδης και μόλις είχαν ιδρύσει την Κλαϊδης Κάρτερ Δικηγόροι. Ένα τηλεμοιότυπο από τον Γιώργο Πιττάτζιη εστάληκε στον αστυνομικό σταθμό. Ανέφερε ότι παρέλειψα δύο πληρωμές παρά τις απαιτήσεις του Καραγιαννά. Η επιστολή επίσης ανέφερε ότι ακύρωσαν την συμφωνία και ότι θα κρατούσαν όλα τα χρήματα. Αυτή η επιστολή συμπεριλαμβάνεται σε μια δέσμη εγγράφων τα οποία έχουν ήδη παραδοθεί στο δικαστήριο σαν τεκμήριο 9.

39. Την επόμενη μέρα Παρασκευή 10 Μαρτίου, πήγα στο γραφείο του Αντρέα Κλαϊδη στη Λάρνακα για να συζητήσουμε την επίθεση και την επιστολή ακύρωσης του Καραγιαννά. Έφυγα από την Κύπρο το απόγευμα και το Σάββατο κατέβασα το LyingBuilder.com και το αντικατέστησα με μια δήλωση. Παρουσιάζω τη δήλωση στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

40. Την Δευτέρα 13 Μαρτίου έστειλα μια ηλεκτρονική επιστολή 10 σελίδων στον Αντρέα Κλαϊδη και την Μάριον Κάρτερ. Είχα συνοψίσει τον τελευταίο μήνα και τους πληροφόρησα ότι η ιστοσελίδα μου είχε αντικατασταθεί με την δήλωση. Παρουσιάζω το ηλεκτρονικό μήνυμα στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

41. Την 21η Μαρτίου πήρα μια εντολή διορισμού δικηγόρου από τους Κλαϊδη και Κάρτερ και μια επιστολή που ζητούσε τις οδηγίες μου για την υπόθεση επίθεσης και τη αθέτηση της συμφωνίας. Παρουσιάζω το ηλεκτρονικό μήνυμα στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

42. Στις 29 Μαρτίου έστειλα ηλεκτρονικό μήνυμα τεσσάρων σελίδων με οδηγίες στους Κλαϊδη και Κάρτερ και αντίγραφα της υπογεγραμμένης εντολής διορισμού δικηγόρου. Οι Κλαϊδης Κάρτερ απάντησαν ηλεκτρονικά γνωρίζοντας την λήψη της επιστολής. Παρουσιάζω αυτά τα ηλεκτρονικά μηνύματα στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

43. Στις 7 Απριλίου οι Κλαϊδης και Κάρτερ έστειλαν μια ηλεκτρονική επιστολή δηλώνοντας ότι δεν θα συνεχίσουν να με αντιπροσωπεύουν σε αυτά τα θέματα μια και δεν είναι ο χώρος της ειδικευσής τους. Παρουσιάζω την ηλεκτρονική επιστολή στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

44. Τηλεφώνησα στον Αντρέα Κλαϊδη στις 11 Απριλιου 2006 η ώρα 09:46 και κατέγραψα την συνομιλία. Σε αυτό το τηλεφώνημα μου είπε:
«…Έλεγα στην Μάριον ότι θα ήσουν σε πολύ καλύτερη θέση αν πήγαινες σε άλλη επαρχία…από του να παραμένεις σε οιανδήποτε από αυτές τις περιοχές επειδή είναι φανερό ότι μπορεί να έχει συνδέσμους ή γνωστούς εδώ και εάν πήγαινες σε άλλη επαρχία όπως η Λευκωσία, πολύ πιθανό να είχες καλύτερη αντιπροσώπευση»
Ρώτησα εάν η Λευκωσία θα ήταν εντάξει
«Θα ήταν καλύτερα από την Λάρνακα επειδή φανερά στη Λάρνακα μπορεί να έχει καποιον που μπορεί να ελέγχει ή να χειρίζεται ενώ αν πήγαινες σε άλλη επαρχία θα ήταν καλύτερα»
Ρώτησα:
«Ήταν αυτός ένας από του λόγους που εσείς αρνείστε να χειριστείτε την υπόθεση; Βρήκατε κάποια σύγκρουση;»
Και ο Αντρέας Κλαϊδης απάντησε:
«Όχι, όχι ήταν επειδή συμφωνήσαμε ότι αυτές ήταν οι χώροι της ειδίκευσης μας»
Παρουσιάζω εμπεριστατωμένο έγγραφο της τηλεφωνικής συνομιλίας στο δικαστήριο ως τεκμήριο.

My court statement Part 1: Case 365/2006: Date 13-03-2012

ΚΛΙΜΑΚΑ:€500.000 – €2.000.000

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 365/06

ΜΕΤΑΞΥ:

CHRISTOFOROS KARAYANNAS & SONS LTD, εκ Παραλιμνίου

Ενάγοντες

και

1. Cornelius Desmond O’Dwyer, εξ Αγγλίας
2. Michaella Margaret O’Dwyer, εξ Αγγλίας.

Εναγομένων

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜ. 24.3.2010

ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 365/06

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΣ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ

Ενάγοντες

και

1. Cornelius Desmond O’Dwyer, εξ Αγγλίας
2. Michaela Margaret O’Dwyer, εξ Αγγλίας.

Εναγομένων

WRITTEN STATEMENT OF CORNELIUS O’DWYER

1. I am Cornelius Desmond O’Dwyer holder of United Kingdom passport number ——–. I have been married for 17 years to Michaela O’Dwyer and we have two daughters aged 15 and 10. We are hard working people who have put all our efforts into our family life together. In the early 1990’s I had a small but successful business importing products from Asia. We used the proceeds from the business towards our first home. We moved up the property ladder by buying homes that needed work, renovating them whilst living there and in 2005 we were at a stage that we could buy a new home as cash buyers and live mortgage free.

2. In 2005 my wife and I were looking to move our young family to Cyprus. Our children were aged 8 and 3 so it would have caused minimum disruption to their education. My wife is a qualified accountant, her plans were to look after the home and children. She would home school if necessary and do some book keeping for local businesses on the side. With no mortgage worries, I was going to use any outstanding capital, earnings and if necessary borrow to start up a new business. With its ascension into the EU it was an exciting time for Cyprus. Its location is ideally situated for importing products from Asia to supply the rest of Europe. I developed e-commerce skills to enable me to work from home as I did not want to miss out on family life.

3. A long term goal was for my wife and I to set up a quality ice cream café for both tourists and locals but had none of this worked out and if we decided Cyprus was not for us we were confident that we were buying into a property boom and we could sell our house and return to the UK. We had studied the Irish economy and the positive effect on house prices experienced after joining the single currency. We felt safe buying within the EU and could not have predicted that our lives were soon to be ruined.

4. We went to Cyprus in May 2005 with the intention of buying a house up to the value of CYP£170,000. We were introduced to Christoforos Karayiannas & Son Ltd by an estate agent and were led around their developments by Marios Karayiannas (witness 1) and Michelle Anglou (witness 7). We were also given sales brochures and a Karayiannas promotional DVD. In that DVD it is said “if you are not satisfied with our existing projects we can help you to build your dream home, just the way you like it.” We liked the size and style of a 4 bedroom detached house the plaintiffs had made and with a few changes and on the right plot it would have been a perfect home. I present a sales brochure and Karayiannas DVD to the court as evidence.

5. We were given the street plan of phase 2 Ayios Sergios in Frenaros and shown around the site by Marios Karayiannas and Michelle Anglou. On that street plan Michelle Anglou marked out a green area, some parking places and a children’s playground. That street plan was included in my letter to Karayiannas 13th February 2006 which is exhibit number 20

6. Phase 1 Ayios Sergios was near completion. Phase 2 already had ten houses at different stages of build when we were shown the next plot, plot number 30. Privacy in the garden was extremely important to us and we were told that plot No.30 was perfect, it was unique and special. It was a corner plot which had a bungalow under construction on one side, a road was to go the full length the other side and across the road they were going to build two more bungalows. The street plan we were given supported all this and we placed a deposit of CYP£1,000 to take the plot off the market. Had this plot not fulfilled our privacy requirements we would not have proceeded and would have looked to buy elsewhere. I present the deposit receipt to the court as evidence.

7. On return to the UK we began email correspondence with Michelle Anglou. In the first exchange she begins by congratulating us in buying a new home and requests the name of our website. Whilst in Cyprus we had lunch with Marios and Christoforos Karayiannas and Michelle Anglou. At that lunch I informed them that my eldest daughter Courtney, then aged 8 was going to publish on the internet a diary of her experience moving to a new country. I had told Marios Karayiannas that my passion was computers. I offered to put an internet camera on the side of our house so others later in the development could see their houses being built live over the internet. Also in that lunch meeting, Marios Karayiannas assured me that if buying from them I could have a copy of the architects plans on AutoCAD which is the leading 3D architectural software. I could use these computer plans to see the internal changes under discussion. In the email exchange that followed I give Michelle Anglou my daughters website address and reminded them to send the AutoCAD plans. I also provided a link to an internet gallery I made where I uploaded all the high quality photos taken whilst viewing their properties. These photos were gratefully received and used by the company for other customers and their website. Far from being a difficult customer as suggested by witness 1 I can show that I was helpful to them not only by supplying high quality photographs but they also came to me with their computer problems. I present emails from 2nd to 8th June 2005 to the court as evidence.

8. Later in June 2005 I flew back to Cyprus without my family to discuss the finer details with the plaintiffs. I was given a CD and told it contained the architects AutoCAD plans. Whilst there I looked closely at their build quality and spoke to other Karayiannas customers. I took hundreds of photos and recorded video footage for my wife back home. I sought out an independent solicitor that Karayiannas had never dealt with before. I chose Carter & Leontiou Law Firm to represent us and draw up a contract and later we gave Marion Carter power of attorney to act on our behalf. I understood that Carter & Leontiou was a new partnership and their Paralimni office was located very close to Karayiannas.

9. On my return to the UK I used the CD given from Marios Karayiannas sildenafil 100mg. The CD did not contain the AutoCAD file requested, instead it was just a copy of the plan shown on paper. Karayiannas had lied and appeased by deceit. I emailed Michelle Anglou and expressed my disappointment. Without the proper AutoCAD plans I had to use Photoshop to illustrate changes to the exterior of the house and I attached those illustrations to the email. Again, I uploaded photos taken on my trip to the internet for their use. I also informed Anglou that selling in the UK was progressing nicely and money was in place and ready to transfer. In reply Michelle Anglou approves the changes illustrated and states she will speak to the architect about getting the full AutoCAD plans for me. I present the emails of the 25th July 2005 to the court as evidence.

10. At home we registered with four foreign exchange companies so that when the money was requested we would be able to get the best rate for our transfer. We often asked for an estimated time that payments would be due so we could plan ahead and buy a forward contract at a better exchange rate. On the 8th August 2005 we sent CYP£39,000 to Carter and Leontiou. I present the deal receipt with Sterling Exchange Limited and our bank statement for the period as evidence.

11. I emailed Michelle Anglou the following day and informed her the first payment had been sent and that I am contacting Marion Carter so that she can sign the contract on our behalf. I ended the email requesting again the AutoCAD file. Michelle Anglou replied the same day stating she had been informed that the architect could not send the relevant file. There was no apology or explanation. I felt cheated, I had been told for three months by email, phone and in person that I could have the AutoCAD plans and only once they were informed of a massive payment do they then tell me the truth. I present the emails of the 9th August 2005 to the court as evidence.

12. The plaintiffs have often suggested that we may not been able to keep up stage payments. This is untrue. We bought our house in the UK in May 2000 for GBP£140,000. We had a Virgin One mortgage account which enabled us to borrow any amount up to the value of our home. We could increase the facility by having the house revalued. I present a personal account illustration received when opening the account May 2000 as evidence.

13. I renovated the house and by 2005 the market value had increased to GBP£270,000. We had the bank revalue our house in August 2005. I present a Virgin One Account mortgage valuation dated 31 August 2005 as evidence.

14. We steadily increased our borrowing amount to GBP£210,000 (CYP£176,000) as and when needed for stage payments I present letters from Virgin One showing the agreed increased facility dated 15 September 2005 & 20 March 2006 as evidence

15. Marion Carter signed our contract on the 23 August 2005 and upon signing, the first payment CYP£39,000 was made. Between August and Christmas 2005 Karayiannas sent only 8 photos of our house under construction and none of the photos led us to believe that the development plan had changed.

16. On the 14 October 2005 we received an email stating that construction on the house had started. In the same email I was told that an interior change we wanted was now not possible as it effected a supporting wall. The photos attached to the email showed the foundations of the future offending houses were laid at the same time as ours. I present the email of the 14 October 2005 and the attached photos to the court as evidence.

17. On 14 September 2005 we had taken out a forward contract with Smart Currency Exchange Limited for CYP£26,000. This matured and was transferred to Carter and Leontiou on the 21st November and CYP25,972.50 was paid to Karayiannas on the 16th December 2005 for completion of the frame stage. I present the contract note with Smart Currency Exchange Limited, our bank statement for the period and a payment receipt from Karayiannas as evidence.

18. 20 January 2006 Michelle Anglou emails photos of our house. We see mistakes being made to the build as none of the interior changes requested were done. I reply back to Michelle Anglou on the 26 January informing her that I’ll be flying to Cyprus soon. On the 30th January 2006 she informs us that the Civil Engineers certificate for the brickwork stage has been given to our solicitor. I present the emails of the 20th 26th 30th January 2006 to the court as evidence.

19. Also on the 30th January 2006 we got an email from Marion Carter which included a receipt for Decembers frame stage payment and a civil engineers certificate for the brickwork stage. We arranged a money transfer to our lawyers account and CYP£26,083 was deposited on the 2nd February 2006. I present Marion Carters email with attachments and the contract note with Smart Currency Exchange Limited, our bank statement for the period as evidence

20. 6th February 2006 (Monday) I arrived in Cyprus and went straight to the development. I saw the mistakes that had been made to our house but was shocked at the changes Karayiannas had made to the site. The Karayiannas company had built 3 two storey houses where the neighbouring road on the original plan was to be. These houses were started at the same time as our build and ruined all privacy in our garden. The plans given in 2005 were false.

21. I met an British Ex pat who lived on Phase 1 a few hundred metres away as he was walking a dog. He told me that the occupants of Phase 1 were experiencing problems with Karayiannas. I showed him the offending houses looking into my garden and he told me to be careful with Karayiannas’. He said he had seen Marios Karayiannas get violent with some workmen who were putting up a neighbours fence. The neighbour had chosen their own workman to do the fencing and Marios Karayiannas made them leave.

22. I could not believe what I was hearing or the changes Karayiannas had made to the development plan. I decided to record my conversations from here on. I did this not only so my wife in the UK could understand but also for my own personal safety. This proved a wise move as Marios Karayiannas’ tone and manner changed significantly and he made promises that he soon went back on and ultimately he and his father turned violent.

23. On the 7th and 8th February 2006 (Tuesday and Wednesday) Neither Marios nor Christoforos Karayiannas would meet with me. Michelle Anglou told me they were busy. They rushed in and out of the office but could not stop to talk. I was concerned as my flight home was on Friday. Marios Karayiannas told Michelle Anglou to deal with my concerns. I was given the new site plan. It was obvious to me that my wife and I were mislead to induce us into contract. But I could also see that the new plan disagreed with Appendix B of the contract. Appendix B has two lines on it where the neighbouring road was to be. The new offending houses were place on those lines.

24. I also talked to Michelle Anglou about my car port. To me it looked like my house was built too close to the existing bungalow. We wanted a detached house with a car port to the side. In the future, after title deeds issued, we would have applied to the authorities to have the car port changed to an enclosed garage. I could have used this garage as a store room for my business. Above the garage we wanted to build an extra room that would have been an office or a child’s bedroom. Michelle Anglou said that it was still OK and that Marios Karayiannas would meet me to discuss all matters at the work site on Thursday. In fact, I later discovered that indeed the house was build too close. The car port was supported by the neighbours house. Karayiannas did not build a detached house. This is a material breach of paragraph 2 page 3 of the contract.

25. On Thursday morning 9th February Marios Karayiannas met me at the house. I recorded this conversation. He immediately started explaining where the new road was going to be and that because of the changes, 6 metres of land to the side will come available in the future. I told him that my wife and I are very upset. I showed him the original plan given to us and asked if he remembered it. He said “Yes I remember”. I told him we would not be able to enjoy our garden now. He said:-

“Your upset, listen, I have to see what I can do if you don’t like the house, I mean the plot this house now is £180,000 you understand that you buy this house originally off plan design, a very cheap price. If you are not happy or you wife is not happy I have to deal with my father and my advisor what I can do, I don’t have problem, I mean I can sell this house like that. There is no 4 bedroom house here, a villa for example with this kind of land”

26. I asked him a few more details about the changes then I pointed to the ground floor bungalow next door. There was a small window there. I asked “And you remember saying that the only windows looking at us would be this window here?” to which he replied “Yes”. I asked that they send the new plans to my wife and we agreed to continue talks at the office. As we were leaving Christoforos Karayiannas turned up and marked out the plot boundary.

27. At the office Marios Karayiannas went into detail about the 6 metres of land to the side of the house. He said this could be given to us in the future, but the idea was dependant on the local municipality, another developers plans, and the road completed. It sounded complicated and did not solve the problem. Before I left Michelle Anglou printed out the agreement details which showed the amounts paid and the dates of future instalments. This document is exhibit number 46

28. I also went to the Karayiannas Office on Friday, February 10, 2006 around 9am. I asked if I could have 10 minutes of their time and myself, Marios Karayiannas and Michelle Anglou sat down. I started by talking about the pipe work in the kitchen and that it is in the wrong place. Marios Karayiannas was very abrupt as if I am wasting his time. He says he will put the pipe work outside now. He won’t go to the house with me instead he says its his responsibility to get things right. I moved on to talk about the changes to the road and the balconies now looking down into our garden. I wanted to be clear in my understanding so I could inform my wife at home as to why things had changed. Marios Karayiannas admitted that the development plan had changed and that things he said before we bought the house had changed. He cared little about the changes and said “It is not in your house these things”,“It is outside your plot”,“Inside your plot I don’t make any changes, these things are in your mind!”.

29. He admits that he told me he would build a bungalow but says the permission to build had changed and he will now build two storey houses. He tells me to speak to my wife about the changes and write solutions, “we [The Karayiannas Company] wait the answer from you”. I said I will write to him within one week by email and return to Cyprus within two weeks. He says that I bought the house for CYP163,000 and now it is worth CYP£180,000. He said it is good not to have people looking into your property but these houses are CYP£300,000. He later said that he does not have a problem giving us our money back. This turned out to be a lie as evident by email 1 March 2006 (exhibit Number 24) and letter dated 9 March 2006 (see exhibit number 9). Finally that day Marios Karayiannas said he was in a rush to go to the land registry. I ended the meeting saying

“The trust between us Marios has been bruised”,”What you said last time has now changed”. I said that “I think the onus is on you and Karayiannas to rebuild that trust” I repeated that within one week I would write and hoped we would together come up with a solution.

30. I flew home that Friday afternoon 10th February and worked all weekend on putting together solutions as instructed by Marios Karayiannas. I used photoshop to illustrate the differences between the plan we were given and the development which was built. I also used photoshop to show what the view would look like from the balconies even when a fence was erected. We wrote four solutions we could see to solve the issue. These included buying us out of the contract or building us the same house on another location. The letter was sent Monday 13th February and is exhibit number 20

31. The following afternoon, Tuesday 14th Marios Karayiannas emails stating “Thank you for your email. You will be contacted by our solicitor in the next few days.” I present this email to the court as evidence.

32. The following week, Tuesday 21st February we email again requesting a response. I present this email to the court as evidence.

33. On Wednesday 22nd February I phoned Marios Karayiannas and record the conversation. He starts by not remembering or understanding that I am waiting for a decision from the company then he says he will see his lawyer the next day. He then goes on to shout in an angry manner

“No anybody to tell me what I can do with my plot or in my house you understand these things. It’s like my house lets say that it’s my house the next plot you have to tell me what I have to build.”

He then talks about respect and that any decision is for me to make he then states his position:-

“I don’t have to choose, I choose my way that I take you to the maximum thing with the court”

I ask him “Do you think people should be warned on the way you do business Marios, do you think that people should be told that what you say and what you do is different” He ignores the question and says he will write to my solicitor. He states that it is now my problem and he hangs up the phone.

34. As Marios Karayiannas had said he was going to speak to his lawyer we waited another week. Then with no news we sent an email on the morning of 1 March 2006. I present this email to the court as evidence.

In the afternoon of 1 March 2006 came a response from Anna Michael on behalf of Fotos Pittadjis. This is exhibit number 24.

35. On Friday 3 March 2006 I phoned Karayiannas and spoke to Michelle Anglou. I told her I was flying to Cyprus on Monday and wanted to arrange a meeting with Marios Karayiannas on Tuesday morning. On Saturday 4 March 2006 a short description of our story was put on the web and LyingBuilder.com was born. On Monday I flew to Cyprus and on Tuesday 7 March 2006 I went to Karayiannas’ office. Neither Marios Karayiannas or his father were there in the morning and Michelle Anglou could not tell me when they would be back. I told her “we have to buy that plot as it is there, Marios has got us, he’s won!”. She arranged a meeting for the afternoon.

36. I returned to the office in the afternoon and met with Marios and Christoforos Karayiannas. Also in the meeting was a young girl translating for Christoforos Karayiannas. I summarised the history of the past month in that I had gone away to write the letter as instructed. I said we put down four options in the letter, we waited two and a half weeks for a reply and that they had refused all solutions. I told them they we are going to live there in August but we were not happy. The different plans were shown to Christoforos Karayiannas and explained. Marios Karayiannas said it was now my problem. I said I don’t like the way he does business and the way he lies. He again said that was my problem. I told him that others should be warned about them and told him of LyingBuilder.com. They threatened me and I left.

37. The following day, 8th March 2006 Marios Karayiannas refused payment from Marion Carter. On the morning of the 9th March I was talking to residents on Phase 1 Ayios Sergios when Marios Karayiannas and his father turned up and assaulted me. They have been found liable for this assault in the civil action by District Court Judge G. Philippou on 25 January. See exhibit 17.

38. At the police station Marion Carter’s new business parter came to represent me. It was Andrew Klydes and they had just formed Klydes Carter Solicitors. A fax from George Pittadjis was sent to the police station. It stated that I’ve missed two payments despite Karayiannas’ demands. The letter also states that they cancel the agreement and will retain all money. This letter is included in a bundle of documents which has already been filed in court as exhibit 9.

39. The following day Friday 10 March, I went to Andrew Klydes office in Larnaca to discuss the assault and Karayiannas’ cancellation letter. I flew home in the afternoon and on Saturday I took down LyingBuilder.com and replaced it with a statement. I present this statement to the court as evidence.

40. On Monday 13 March I emailed a 10 page letter to Andrew Klydes and Marion Carter. I summarise the past month and informed them that my website has been replaced with the statement. I present this email to the court as evidence.

41. On the 21 March I receive a client care pack from Klydes Carter and a letter requesting my instructions on the assault case and breach of contract. I present this email to the court as evidence.

42. On the 29 March I emailed 4 pages of instructions to Klydes Carter and copies of the signed client care letter. Klydes Carter replied by email and acknowledged receipt. I present these emails to the court as evidence.

43. On the 7 April Klydes Carter email a letter stating they will not continue to represent me in these matters as it is not their area of expertise. I present this email to the court as evidence.

44. I phoned Andrew Klydes on 11th April 2006 09:46am and recorded the conversation. In that phone call he says to me

“… I was just saying to Marion that you’d be far better if you went to another district.. rather than staying in any of these areas because obviously he may have connections or ties where as if you went into another district such as Nicosia, you’d probably be represented better”

I asked if Nicosia would be OK

“it would better than even Larnaca because obviously Larnaca he may have someone who could control or effect whereas if you went to another district it would be better”
I asked:
“Was that one of the reasons you guys were turning down the case? did you find a conflict?”

and Andrew Klydes responded:
“no, no it was because we agreed on these were the areas that we were doing.”

I present a full transcript of the phone call to the court as evidence.

O’Dwyer aid marks a Cyprus legal first

BRITISH home buyer Conor O’Dwyer has been granted legal aid to continue his long-running civil case against the Paralimni-based property developer Christoforos Karayiannas & Son Ltd over a disputed property.

In a short hearing yesterday morning, Judge Tefkros Economou at Famagusta District Court said the aid was necessary, pointing to EU directive 2002/8/EC which deals with cross border disputes within the EU.

Supreme Court Judge Tefkros Economou. Τεύκρος Οικονόμου.
Supreme Court Judge Tefkros Economou. Τεύκρος Οικονόμου.

The EU directive was passed into Cyprus law in 2005 and has only ever been used in human rights and criminal cases, making O’Dwyer’s claim in a civil action a legal first.

O’Dwyer has been embroiled in an expensive and lengthy legal action with Paralimni based Karayiannas Developers, with several concurrent cases running in court.

The aid will help with his fees in case in which O’Dwyer claims unlawful termination of his contract of sale by Karayiannas (Case 365/2006). The aid will also pay for a court interpreter, accommodation costs and travel expenses between his home in Britain and court dates in Cyprus.

“Conor has been drained financially due to all the cases pending in the courts in Cyprus for all these years,” lawyer Yiannos Georgiaides, acting for O’Dwyer, told the Cyprus Mail yesterday.

“It came to the, point where he could not afford his legal fees; therefore he would not have had proper access to justice. He would have been in a very difficult position.”

Wrangling

O’Dwyer’s lawyers applied for aid after years of legal wrangling over a disputed villa in Frenaros, which began when O’Dwyer claimed he purchased a house that was then resold by Karayiannas Developers without his knowledge.

The dispute has taken a series of twists and turns, including O’Dwyer staging demonstrations outside the Cyprus High Commission in London, sleeping at the gates of the Presidential Palace in Nicosia and publishing his entire story online and on the video site YouTube.

He claims the spat resulted in him losing the house and £100,000 he had paid for the property.

The developers dismissed the accusations and accused O’Dwyer of attempting to extort a more expensive house from them – a charge that O’Dwyer flatly denies.

The case has been closely followed by expatriate communities on the island, where as many as 30,000 Britons are now thought to own property.

“If Conor was not granted this legal aid, this would be equal to the refusal of his right to justice,” Georgiaides added.

Last year the developer, his son and an associate were convicted of assault and actual body harm of O’Dwyer after he was beaten up outside the disputed house in early 2007.

O’Dwyer spent a week in Larnaca General Hospital after the attack and said the incident blighted his family life.

By: Nathan Morley
Published: Friday 23rd December 2011

Legal Aid: νομική αρωγή: Date 22-12-2011

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: T. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.

Αίτηση για νομική αρωγή αρ.: 2/11

Μεταξύ:

CHRISTOFOROS KARAGIANNAS & SONS LTD

Εναγόντων

-και-

1. CORNELIUS DESMOND O’DWYER
2. MICHAELA MARGARET O’DWYER

Εναγομένων

Ημερομηνία: 22.12.2011
Εμφανίσεις:
Για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας: Η κα Δήμητρα Παπαμιλτιάδου.
Για Εναγόμενο 1/Αιτητή: Ο κ. Γιάννος Γεωργιάδης.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Ο εναγόμενος αντιμετωπίζει αγωγή για δυσφήμηση και ανταπαιτεί για παράβαση σύμβασης. Έχει ζητήσει νομική αρωγή με βάση τις πρόνοιες του Νόμου 165/2002 για Νομική Αρωγή σε διασυνοριακές διαφορές (παράγραφοι 6 (Α) και 7 (Α)). Κριτήριο για να δοθεί νομική αρωγή είναι η οικονομική κατάσταση του αιτούντος αφενός και η σοβαρότητα ή άλλα περιστατικά της υπόθεσης αφετέρου. Η θέση του αιτητή είναι ότι δεν έχει εισοδήματα από εργασία πρώτον διότι επέλεξε να μην εργάζεται, αλλά να μένει σπίτι για να φροντίζει τα παιδιά τους. Αυτή η θέση δεν είναι βάσιμη. Ο εναγόμενος 1/αιτητής και η σύζυγός του, εναγόμενη 2, έχουν δύο παιδιά. Το πρώτο γεννήθηκε το 1996 και το δεύτερο το 2001. Δεν έχω παραπεμφθεί σε κανένα νόμο, αρχή δικαίου ή αρχή κο ινωνικής δικαιοσύνης που να επιτρέπει σε γονέα να μην εργάζεται και να ζητά επιδότηση ή αρωγή από το κράτος, δηλαδή από τους άλλους συμπολίτες του και φορολογούμενους, για το λόγο ότι έχει δύο παιδιά.

Ο δεύτερος λόγος που κατά το δικηγόρο του ο εναγόμενος δεν εργάζεται είναι ότι ο εναγόμενος υποφέρει από κατάθλιψη και εμμονή (obsession) λόγω της παρούσας υπόθεσης με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συγκεντρωθεί για να βρει εργασία. Λόγω αυτής της υπόθεσης και άλλων υποθέσεων που πηγάζουν από την ίδια ιστορία έχουν εξαντληθεί τα οικονομικά του αποθέματα με αποτέλεσμα σήμερα να κινδυνεύει να μείνει χωρίς δικηγόρο. Δεν παρουσιάστηκε ιατρικό πιστοποιητικό, όμως οι αναφορές αυτές δεν αμφισβητήθηκαν. Η ανικανότητα για εργασία δεν περιορίζεται σε σωματική ανικανότητα. Μπορεί η ψυχολογική κατάσταση να είναι παράγοντας που εμποδίζει ένα άτομο να εργαστεί.

Ως εκ τούτου, ο εναγόμενος εισηγείται ότι θα υποστεί δυσμενή επηρεασμό του δικαιώματος του να τύχει δίκαιης δίκης σε μια υπόθεση η οποία, ως υπόθεση δυσφήμησης, η άλλη της όψη είναι το δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης.

Ο εναγόμενος, σύμφωνα με τη δήλωσή του, δεν εργάζεται, δεν έχει άλλα εισοδήματα και δεν έχει περιουσία. Εργάζεται η σύζυγός του, η οποία πληρώνει και τα έξοδα της οικογένειας που αποτελείται, ως άνω, από το ζεύγος και δύο ανήλικα παιδιά. Λαμβάνεται υπόψη ως δεδομένη η αναφορά περί της ψυχολογικής κατάστασης του εναγόμενου ως τέτοια που δεν του επιτρέπει να εργαστεί, λαμβάνεται υπόψη το σύνολο όλων όσων έχουν τεθεί ενώπιον του δικαστηρίου και τα ιδιαίτερα περιστατικά της υπόθεσης ως υπόθεση στην οποία θα πρέπει να εξισορροπηθεί το δικαίωμα των εναγόντων στην υπόληψή τους από τη μια και το δικαίωμα του εναγόμενου στην ελεύθερη έκφραση από την άλλη.

Υπό το φως όλων αυτών, εκδίδεται πιστοποιητικό για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, όπως προβλέπεται στη ρύθμιση για διασυνοριακές υποθέσεις. Η αμοιβή, τα έξοδα και οι άλλες δαπάνες που περιλαμβάνονται στη νομική αρωγή θα είναι τα καθοριζόμενα στους ισχύοντες διαδικαστικούς κανονισμούς. Η αμοιβή διερμηνέα θα είναι και θα καταβάλλεται όπως στις ποινικές υποθέσεις. Τα έξοδα θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το δικαστήριο.

(Υπ.) ………..
Τ. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.
Source

Legal Aid: νομική αρωγή: Date 1-11-2011

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: T. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.

Αγωγή αρ.: 365/06

Μεταξύ:

CHRISTOFOROS KARAGIANNAS & SONS LTD

Εναγόντων

-και-

1. CORNELIUS DESMOND O’DWYER κ.ά.

Εναγομένων

Ημερομηνία: 1.11.2011

ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ:
Για τους Ενάγοντες: Ο κ. Α. Κλαϊδης με τον κ. Βασιλακκά Στυλιανού για το γραφείο Ε. Φλουρέντζου & Σία.
Για τους Εναγόμενους 1 και 2: Ο κ. Μυλωνάς για κ. Γεωργιάδη.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Η παρούσα αγωγή εκκρεμεί από τις 9.6.2006. Τέθηκε ενώπιον μου για πρώτη φορά στις 30.9.2011 μετά που οι εναγόμενοι αύξησαν την κλίμακα. Εκείνη την ημέρα ζητήθηκε και δόθηκε αναβολή. Ορίστηκε ξανά για ακρόαση στις 18.10.2011. Εκείνη την ημέρα ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγομένων ζήτησε όπως εξαιρεθώ από την εκδίκαση της υπόθεσης, αίτημα το οποίο απερρίφθη στις 27.10.2011 οπότε η ακρόαση επρόκειτο να διεξαχθεί στις 31.10.2011 και τις επόμενες ημέρες. Στο μεταξύ, λόγω του αιτήματος για εξαίρεσή μου, είχαν απωλεσθεί τέσσερις δικάσιμοι για ακρόαση. Στις 31.10.2011 οι εναγόμενοι επανήλθαν με αίτηση για αναβολή διότι πρόκειται να υποβάλουν αίτημα για νομική αρωγή. Δεν είναι του παρόντος να συζητηθεί η ουσία τέτοιου αιτήματος.

Σημειώνεται μόνο ότι μετά την οδηγία 2002/8/ΕΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιανουαρίου 2003 για βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη επί διασυνοριακών διαφορών μέσω της θέσπισης στοιχειωδών κοινών κανόνων σχετικά με το ευεργέτημα πενίας στις διαφορές αυτές, ο Κυπριακός Νόμος που προνοεί για δωρεάν παροχή νομικής αρωγής, ο Νόμος 165/2002, τροποποιήθηκε δια της ενθέσεως των παραγράφων 6 (Α) και 7 (Α) που ρυθμίζουν τις προϋποθέσεις και γενικά το ζήτημα δωρεάν νομικής αρωγής σε διασυνοριακές διαφορές.

Σύμφωνα με το Νόμο «’διασυνοριακή διαφορά’ σημαίνει διαφορά σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις όταν ο διάδικος ο οποίος αιτείται δωρεάν νομικής αρωγής είναι, είτε πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε πολίτης τρίτης χώρας, και κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης ο διάδικος αυτός έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος άλλο από τη Δημοκρατία. Ο όρος περιλαμβάνει την περίπτωση που αναφέρεται στο εδάφιο 4 του παρόντος άρθρου και δεν περιλαμβάνει διαφορά σε φορολογικές, τελωνειακές ή διοικητικές υποθέσεις.»

Ήταν η θέση του κ. Γεωργιάδη ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις ώστε οι πελάτες του να λάβουν νομική αρωγή, εξ ου και το αίτημα για νομική αρωγή, ώστε να υποβάλουν, ως άνω, σχετική αίτηση.

Σε ερώτηση του δικαστηρίου γιατί κάτι τέτοιο δεν έγινε προηγουμένως σε μια αγωγή που εκκρεμεί από το 2006, ο κ. Γεωργιάδης απάντησε πως όταν ρωτήθηκε περί τούτου είχε την εντύπωση ότι οι εναγόμενοι δεν δικαιούνταν νομική αρωγή και έτσι κατέληξαν, τελικά, «να μην δώσουν σημασία σε αυτό το θέμα». Όμως, τώρα, επειδή άλλη αγγλίδα προχώρησε σε αίτημα για νομική αρωγή, ο πελάτης του τον ενημέρωσε σχετικά και ο κ. Γεωργιάδης θεωρεί ότι είναι σωστό και δίκαιο να έχει και ο πελάτης του την ευκαιρία να υποβάλει σχετικό αίτημα.

Σε περαιτέρω ερώτηση του δικαστηρίου κατά πόσο θα μπορούσε να υποβληθεί το αίτημα παράλληλα, χωρίς να ανατραπεί ο προγραμματισμός του δικαστηρίου για ακρόαση, ο κ. Γεωργιάδης απάντησε ότι έχουν συσσωρευθεί δικηγορικά έξοδα και υπάρχουν εκκρεμή ποσά και οι εναγόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν δικηγορικά έξοδα λόγω των οικονομικών προβλημάτων που έχουν. Ο ίδιος, είπε, δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει μια περίπλοκη υπόθεση χωρίς να γνωρίζει ότι θα του καταβληθούν τα δικηγορικά του. Αν η ακρόαση περατωθεί, κατέληξε, η παροχή νομικής αρωγής θα είναι άνευ αντικειμένου.

Ο κ. Κλαϊδης έφερε ένσταση στο αίτημα για αναβολή εισηγούμενος μάλιστα ότι τούτο γίνεται κακόπιστα. Δεν έχει δοθεί λόγος, είπε, γιατί να μην προχωρήσει η ακρόαση και οι εναγόμενοι να υποβάλουν αίτηση για νομική αρωγή η οποία να αποφασιστεί σε μεταγενέστερο στάδιο. Η απόρριψη του αιτήματος αναβολής δεν επηρεάζει το δικαίωμα των εναγομένων να ζητήσουν νομική αρωγή. Θα πρέπει, είπε περαιτέρω, να ληφθεί υπόψη ότι οι ενάγοντες έχουν ετοιμαστεί για την υπόθεση και έχουν καλέσει μάρτυρες.

Το δικαίωμα για νομική αρωγή κατοχυρώνεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το (άρθρο 6 (3) (γ)) και το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 47). Από την άλλη, θεμελιακό ανθρώπινο δικαίωμα είναι το δικαίωμα ενός διαδίκου να τύχει δικαστικής κρίσης σε εύλογο χρόνο (Άρθρο 30.2 του Συντάγματος). Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία σε υπόθεση η οποία εκκρεμεί για τόσα χρόνια.

Στην πραγματικότητα, όμως, δεν πρόκειται για περίπτωση που είναι αναγκαίο να εξισορροπηθεί τυχόν δικαίωμα των εναγομένων για νομική αρωγή με το δικαίωμα των εναγόντων για ακροαματική διαδικασία εντός εύλογου χρόνου. Τούτο γιατί η άρνηση αναβολής δεν επηρεάζει το δικαίωμα των εναγομένων να προχωρήσουν με αίτημα για νομική αρωγή. Η θέση του δικηγόρου των εναγομένων ότι δεν μπορεί να ξεκινήσει την ακρόαση χωρίς να γνωρίζει ότι θα του καταβληθούν τα δικηγορικά έξοδα, δεν είναι βάσιμη. Δεν ισχυρίστηκε ότι συμφώνησε με αυτούς οποιουσδήποτε ειδικούς όρους καταβολής της αμοιβής του. Οφείλει να συνεχίσει την υπόθεση. Αν στο μεταξύ οι εναγόμενοι πετύχουν νομική αρωγή τότε, τηρουμένων των σχετικών προϋποθέσεων, μπορεί να οριστεί δικηγόρος τους στα πλαίσια νομικής αρωγής και να πληρωθεί από το κράτος. Εάν το αίτημα για νομική αρωγή δεν εγκριθεί, λόγω καλής οικονομικής κατάστασης, τότε ο δικηγόρος θα ζητήσει πληρωμή από τους πελάτες του. Συνεπώς, εάν δεν δοθεί αναβολή, αυτό δεν θα σημαίνει ότι οι εναγόμενοι θα μείνουν χωρίς δικηγόρο.

Αντίθετα, απόλυτα δικαιολογημένες είναι οι ενστάσεις των εναγόντων, οι οποίοι περιμένουν την εκδίκαση της υπόθεσης για πέντε και πλέον χρόνια. Τονίζεται δε, ότι τυχόν αποδοχή του αιτήματος θα ανέτρεπε για τρίτη φορά τον προγραμματισμό του δικαστηρίου για ακρόαση με δυσμενή επηρεασμό όχι μόνο των εναγόντων, αλλά και των ίδιων των εναγομένων που έχουν ανταπαίτηση. Με δυσμενή, περαιτέρω, επηρεασμό πολλών άλλων ανθρώπων οι οποίοι περιμένουν την κρίση του δικαστηρίου και οι υποθέσεις τους παραπέμπονται σε μεταγενέστερο χρόνο, ώστε να δοθεί προτεραιότητα σε παλαιές υποθέσεις όπως η παρούσα. Η ανατροπή δε, σε αυτή την περίπτωση θα είχε λόγο την ομολογουμένως ανεπαρκή νομική συμβουλή που έλαβαν οι εναγόμενοι, ζήτημα που δεν αφορά και δεν θα ήταν σωστό να επηρεάσει οποιονδήποτε άλλο.

Οι εναγόμενοι θα πρέπει να ενεργήσουν χωρίς άλλη καθυστέρηση, εάν θα υποβάλουν αίτηση για νομική αρωγή. Μπορούν να έχουν τη βοήθεια του δικηγόρου τους ή του Πρωτοκολλητή ή αρμοδίου λειτουργού του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Σημειώνεται, πάντως, ότι η αίτηση μπορεί να γίνει με εύκολο και πρακτικό τρόπο, μέσω και του διαδικτύου, είτε προς τη «διαβιβάζουσα αρχή» (Head Office Customer Service Unit) – Legal Services Commission, 11th Floor, Exchange Tower, 2 Harbour Exchange Square, London E 14 9 GE, είτε στην «παραλαμβάνουσα αρχή» που είναι το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, Λεωφόρος Αθαλάσσας 125, CY-1461, Λευκωσία. Η διαδικασία είναι τυποποιημένη και πρακτική. Εναπόκειται στους εναγόμενους να ενεργήσουν χωρίς καθυστέρηση. Εφόσον δε, η υπόθεση ήδη βρίσκεται ενώπιον Κυπριακού Δικαστηρίου, για πιο σύντομη διαδικασία τονίζεται η ευχέρεια η αίτηση να καταχωρηθεί απευθείας στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Το αίτημα για αναβολή απορρίπτεται. Τα έξοδα της χθεσινής ημέρας να είναι υπέρ των εναγόντων και εναντίον των εναγομένων 1 και 2.

(Υπ.) …………
Τ. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.

Christoforos Karayiannas and Sons Ltd: Case 927/07: Date 20-03-2008

ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Τ. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.

Αρ. Αγωγής: 927/07

Μεταξύ

Christoforos Karayiannas & Sons Ltd

Εναγόντων

-και-

Cornelius Desmond O’Dwyer

Εναγομένου

Αίτηση για αναστολή ή παραμερισμό της διαδικασίας, ημερ. 11/2/08.

Ημερομηνία: 20 Μαρτίου, 2008
Εμφανίσεις:
Για τον Εναγόμενο – Αιτητή: κα Ραφαήλ για Γεωργιάδη και Μυλωνά
Για τους Ενάγοντες – Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Κλαϊδης με τον κο Φλουρέντζου
Παρών ως δ/ντης των εναγόντων ο κ. Χρ. Καραγιαννάς.

ΑΠΟΦΑΣΗ

Οι ενάγοντες ζητούν αποζημιώσεις και διατάγματα σε σχέση με κατ’ ισχυρισμό δυσφήμιση τους από τον εναγόμενο «δια των ιστοσελίδων και/ή ιστοχώρων» στο διαδίκτυο «υπό τον τίτλο» www.lyingbuilder.com και www.youtube. Δεν έχει ακόμα καταχωριστεί έκθεση απαίτησης. Η εκδοχή των εναγόντων φαίνεται σε ένορκες δηλώσεις του διευθυντή τους Μάριου Χ. Καραγιαννά, που συνοδεύουν αίτηση τους ημερ. 20/12/07 για ενδιάμεσο απαγορευτικό διάταγμα και ένσταση τους ημερ. 25/2/08 σε αίτηση του εναγομένου για αναστολή ή παραμερισμό της διαδικασίας.

΄Ολα ξεκίνησαν όταν ο εναγόμενος και η σύζυγος του συμφώνησαν στις 23/8/05 να αγοράσουν από τους ενάγοντες μια κατοικία στο Φρέναρος. Προέκυψε διαφορά στα πλαίσια της οποίας ο εναγόμενος κατηγορεί τους ενάγοντες για ψευδείς παραστάσεις και οι ενάγοντες κατηγορούν την άλλη πλευρά για διάρρηξη της σύμβασης. Ο εναγόμενος έχει κοινοποιήσει τις κατηγορίες του αυτές στο διαδίκτυο, μαζί με περαιτέρω κατηγορίες για την διάπραξη από τον εν λόγω διευθυντή και τον πατέρα του, επίθεσης και άλλων ποινικών αδικημάτων εναντίον του. Παράλληλα διακηρύττει ότι δεν φοβάται τον λίβελο επικαλούμενος την αλήθεια των ισχυρισμών του.

΄Εχει ακουστεί αίτηση του εναγομένου για αναστολή ή παραμερισμό της διαδικασίας επί της θέσης ότι το παρόν δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας ή ότι πιο κατάλληλο και πρόσφορο forum αποτελούν τα αγγλικά δικαστήρια. Μετά την κατάθεση των γραπτών αγορεύσεων, η ευπαίδευτη δικηγόρος του εναγομένου έθεσε θέμα κατάχρησης της διαδικασίας επειδή εκκρεμεί η αγωγή 365/06 «μεταξύ των ιδίων προσώπων σε σχέση με την ίδια δυσφήμιση και τα ίδια γεγονότα». Το θέμα προέκυψε από την αναφορά που οι ίδιοι οι ενάγοντες κάμνουν στην εν λόγω ένορκη δήλωση του κ. Μ. Καραγιαννά, στην οποία επισυνάπτουν ως τεκμήριο την έκθεση απαίτησης στην αγωγή 365/06. Η αγωγή 365/06, όπως είναι κοινώς δεκτό, συνεχίζει να εκκρεμεί. ΄Εχει μάλιστα τεθεί εκ συμφώνου ο φάκελος ενώπιον του δικαστηρίου για τους σκοπούς του παρόντος ζητήματος.

Το δικαστήριο σημείωσε ότι το θέμα κατάχρησης μπορεί να εγερθεί και αυτεπάγγελτα και χωρίς ιδιαίτερη διαδικασία. Αρκεί να βρίσκονται ενώπιον του τα απαιτούμενα δεδομένα. Σημείωσε επίσης ότι η παρούσα αγωγή φαίνεται εκ πρώτης όψεως να έχει το ίδιο αντικείμενο και να αφορά το ίδιο υπόβαθρο γεγονότων όπως η αγωγή 365/06. ΄Ετσι κάλεσε τις δύο πλευρές να αγορεύσουν επί του θέματος πριν προχωρήσει περαιτέρω η διαδικασία.

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγόντων τοποθετήθηκε επί του ερωτήματος χωρίς να εγείρει ζήτημα ότι είναι πρόωρο για τον λόγο ότι δεν έχει ακόμα καταχωριστεί έκθεση απαίτησης. Αυτό το ζήτημα, εν πάση περιπτώσει, με έχει απασχολήσει, εφόσον τα επίδικα θέματα προσδιορίζονται από τις έγγραφες προτάσεις. Η αρχή, όταν εξετάζεται θέμα δικαιοδοσίας, είναι ότι η αποκλειστική πηγή αναζήτησης των γεγονότων που στοιχειοθετούν την δικαιοδοσία είναι η έκθεση απαίτησης (Μούρτζινος v. Global Cruises Ltd (1992) 1 Α.Α.Δ. 1160). Θα μπορούσε να ισχύει αναλογικά η ίδια αρχή και όταν εξετάζεται ζήτημα κατάχρησης; Αλλά, ακόμα και έτσι, η αρχή της Μούρτζινος δεν έχει εφαρμογή όταν τα αναγκαία και επαρκή στοιχεία για να είναι δυνατή η εξέταση του ζητήματος βρίσκονται ενώπιον του δικαστηρίου ήδη πριν από την έκθεση απαίτησης (Παπακοκκίνου v. Landbroke PLC κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 838). Εν προκειμένω, πέραν της γενικής οπισθογράφησης που δεν συγκεκριμενοποιεί τα παράπονα των εναγόντων, η εκδοχή τους έχει αναλυτικά τεθεί με την εν λόγω ένορκη δήλωση του κ. Μ. Καραγιαννά ημερ. 20/12/07, ο οποίος αναφερόμενος στα γεγονότα παραπέμπει στην αγωγή 365/06 επισυνάπτοντας, όπως ήδη ελέχθη, την έκθεση απαίτησης. Τα ήδη ενώπιον του δικαστηρίου δεδομένα επαρκούν ώστε να τεθεί και να εξεταστεί ζήτημα κατάχρησης σε σχέση με την ύπαρξη της άλλης αγωγής. Υπ’ αυτές τις περιστάσεις το ζήτημα πρέπει να εξεταστεί τώρα και όχι να εξαρτηθεί από την καταχώρηση στο μέλλον έκθεσης απαίτησης, η καταχώρηση της οποίας εκκρεμεί για μήνες, με αποτέλεσμα να συνεχίζονται στο μεταξύ οι διαδικασίες σε μια αγωγή που στο τέλος μπορεί να αποδειχθεί καταχρηστική. ΄Ηδη, εκτός από αίτηση για αναστολή ή παραμερισμό, εκκρεμεί για σήμερα και αίτηση για συντηρητικό διάταγμα.

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγόντων εισηγήθηκε ότι δεν υπάρχει κατάχρηση διαδικασίας, διότι η αγωγή 365/06 αφορά αφενός, την παραβίαση της συμφωνίας κάτι που δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας αγωγής και αφετέρου, αφορά αποζημιώσεις για δυσφήμιση μέσα από την ιστοσελίδα www.lyingbuilder.com, ενώ η παρούσα αγωγή αφορά ζήτημα δυσφήμισης, όχι στην εν λόγω ιστοσελίδα, αλλά στον ιστοχώρο (website) www.lyingbuilder.com και στον ιστοχώρο www.youtube.com. Ιστοχώρος και ιστοσελίδα είναι διαφορετικά πράγματα εισηγήθηκε και προσπάθησε να εξηγήσει. Δεύτερο, είπε ότι η παρούσα αγωγή αφορά και σε άλλα, νέα κείμενα, που δεν έχουν σχέση με το κείμενο στην αγωγή 365/06. Είναι με αναφορά σε αυτούς τους δύο παράγοντες που ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για «τελείως ανεξάρτητα θέματα». Δεν ισχυρίστηκε όμως, ότι πρόκειται για δυσφημιστικούς ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν μέσα σε ένα άλλο πλαίσιο, όπως δεν μπορούσε, εφόσον η εκδοχή των εναγόντων στην παρούσα αγωγή έχει φανερά κοινό υπόβαθρο με την άλλη υπόθεση. Παράλληλα μάλιστα, απάντησε καταφατικά στο ερώτημα κατά πόσο αυτά που αναφέρονται ως δυσφήμιση στην αγωγή 365/06 έχουν σχέση με αυτά που αναφέρονται τώρα στην εκδοχή των εναγόντων. Τούτου δοθέντος, στο περαιτέρω ερώτημα περί του πρακτέου εν τοιαύτη περιπτώσει και κατά πόσο θα κληθούν δύο δικαστήρια να δικάσουν τους ίδιους ισχυρισμούς στον βαθμό που υπάρχει αλληλοκάλυψη των αγωγών, ο κ. Κλαϊδης απάντησε ότι θα ήταν η εισήγηση του προς τους δικηγόρους των εναγόντων στην άλλη αγωγή, εφόσον δεν είναι εκεί δικηγόρος, «ώστε το θέμα της δυσφήμισης να δικαστεί στην παρούσα αγωγή και να αποσυρθεί από την 365/06».

Η θέση της κας Ραφαήλ ήταν εξ αρχής, όταν έθεσε το θέμα, ότι οι ενάγοντες ζητούν και στις δύο αγωγές αποζημιώσεις και διατάγματα σε σχέση με την ίδια δυσφήμιση και τα ίδια γεγονότα. Στην αγωγή δε 365/06 οι ενάγοντες ζητούν διάταγμα που να απαγορεύει στους εναγόμενους να δυσφημούν τους ενάγοντες με οποιονδήποτε τρόπο. Με την πρώτη αγωγή, ναι μεν ζητείται και θεραπεία σε σχέση με παραβίαση της συμφωνίας, αλλά αυτό το θέμα θα καταστεί και στην παρούσα αγωγή επίδικο μέσα από την «υπεράσπιση της αλήθειας» (justification). Το ότι στην παρούσα αγωγή υπάρχει επιπρόσθετος διάδικος, κατέληξε, δεν επηρεάζει.

Κατ’ αρχάς, ό,τι επικαλούνται οι ενάγοντες ως λίβελο στην πρώτη αγωγή καλύπτεται, όπως δέχθηκε ως άνω ο κ. Κλαϊδης, από τη δεύτερη αγωγή. Ασφαλώς δε, τα ζητήματα αυτά δεν μπορούν να δικαστούν σε δύο αγωγές, όπως επίσης δέχθηκε ο κ. Κλαϊδης. Στον τρόπο επίλυσης του προβλήματος που έχει εισηγηθεί, θα επανέλθω.

Για τη θέση ότι η δεύτερη αγωγή καλύπτει περαιτέρω και μεταγενέστερα κείμενα σημειώνονται τα εξής: Σε υποθέσεις λιβέλου το δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη την όλη συμπεριφορά του εναγομένου, περιλαμβανομένων μεταγενέστερων δημοσιευμάτων, μέχρι ακόμα και τον χρόνο της απόφασης, για να καταδειχθεί το πνεύμα υπό το οποίο έγινε το επίδικο δημοσίευμα και οι προθέσεις του εναγόμενου, είτε για να αντικρουστεί η υπεράσπιση του «περιορισμένου προνομίου» (qualified privilege) ή του «ευλόγου σχολίου» (fair comment), είτε προς επαύξηση των αποζημιώσεων (aggravated damages) (βλ. Youssoupoff v. M.G.M. Pictures Ltd (1934) 50 T.L.R. 581, Finnerty v. Tipper (1809) 2 Camp. 72, Halsbury’s Laws of England, 3η έκδοση, Vol. 24, 113). Στην τελευταία αυτή περίπτωση, όπως εξηγείται στο σύγγραμμα Clerk & Lindsell on Torts, 14η έκδοση, παρ. 1829, οι μεταγενέστερες δημοσιεύσεις μπορούν να ληφθούν υπόψη, όχι υπό την έννοια ότι δίδουν ανεξάρτητο δικαίωμα για αποζημιώσεις, αλλά ως επιβαρυντικές περιστάσεις σε σχέση με το αρχικό αγώγιμο δικαίωμα. Νοείται βέβαια, ότι οι μεταγενέστερες δημοσιεύσεις πρέπει να είναι σχετικές με το αρχικό ζήτημα. Δεν μπορεί λ.χ., σε μια αγωγή που αρχικός δυσφημιστικός ισχυρισμός είναι ότι ο ενάγοντας έκαμε ψευδορκία, να επιτραπεί η αναφορά σε περαιτέρω δυσφημιστικούς ισχυρισμούς ότι διέπραξε φόνο (βλ. Finnerty, ανωτ.).

Εν προκειμένω, το ότι οι διαφορές μεταξύ των διαδίκων πηγάζουν μέσα από το ίδιο πλαίσιο γεγονότων και αντιπαράθεσης είναι, ως άνω, σαφές. ΄Οπως σαφές είναι ότι οι ισχυρισμοί του εναγόμενου εναντίον των εναγόντων, είτε στη μια είτε στην άλλη αγωγή, είτε με ιστοσελίδες είτε με ιστοχώρους, περιστρέφονται γύρω από τον ίδιο άξονα και δεν είναι ανεξάρτητα θέματα. Αν περιλαμβάνονταν στην ίδια αγωγή δεν θα ετίθετο θέμα διαχωρισμού τους (severance) (βλ. Bridgemont v. Associated Newspapers Ltd and Others [1951] 2 All E.R. 285). Αντίθετα, αν ήταν να επιτραπούν ανεξάρτητες αγωγές για κάθε νέο μεν, στα ίδια πλαίσια δε, ισχυρισμό του εναγόμενου σε ιστοσελίδες, σε ιστοχώρους, ή άλλως πως, η κατάσταση θα απέληγε σε μια ανεξέλεγκτη πολλαπλότητα διαδικασιών, εφόσον μάλιστα ο εναγόμενος, όπως προκύπτει, έχει επιδοθεί σε ένα είδος συνεχούς εκστρατείας μέσα από ένα άμεσο επικοινωνιακό μέσο, το διαδίκτυο.

Ως εκ των άνω, εκτός της παραδεκτής ταυτότητας, σ’ ένα βαθμό, των επιδίκων θεμάτων, γενικότερα είναι που το αντικείμενο των δύο αγωγών είναι όμοιο. Τα θέματα που εγείρονται στη δεύτερη αγωγή, μπορούσαν ή και μπορούν μέχρι το τέλος να εγερθούν στην πρώτη. Συνεπώς η παρούσα αγωγή καλύπτει ουσιωδώς τα ίδια ζητήματα που εγείρονται ή μπορούσαν ή και μπορούν να εγερθούν στην άλλη αγωγή. Υπ’ αυτές τις περιστάσεις συνιστά επιδίωξη του ίδιου σκοπού με διαφορετικά ένδικα μέσα και ως εκ τούτου αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας του δικαστηρίου. Εφόσον η μεταγενέστερη διαδικασία καλύπτει ουσιωδώς, υπό την παραπάνω έννοια τα ίδια ζητήματα, θα πρέπει να απορριφθεί και όχι απλώς να ανασταλεί (βλ. In re Beogradska D.D. (1996) 1 Α.Α.Δ. 911).

Ο τρόπος επίλυσης που εισηγήθηκε για το μέλλον, ως άνω ο κ. Κλαϊδης δεν είναι πλέον ανοιχτός. Είναι γεγονός ότι αναγνωρίζεται δικαίωμα επιλογής. ΄Ομως ο κρίσιμος χρόνος είναι ο χρόνος ακρόασης της σχετικής διαδικασίας, που εν προκειμένω είναι τώρα που εξετάζεται το ζήτημα (βλ. Beogradska ανωτ.).

Το ότι στην άλλη αγωγή έχει ζητηθεί και θεραπεία σε σχέση με παράβαση της συμφωνίας, δεν επηρεάζει, εφόσον παραμένει ουσιαστική ομοιότητα του αντικειμένου σε ότι αφορά τη δυσφήμιση. ΄Αλλωστε το ζήτημα της παράβασης ή μη της συμφωνίας θα υπεισερχόταν και στην παρούσα αγωγή κατά τρόπο έμμεσο μέσα από την υπεράσπιση του αληθούς σχολίου που επικαλείται ο εναγόμενος.

Δεν επηρεάζει επίσης, το γεγονός ότι στην άλλη αγωγή ενάγεται για την ίδια δυσφήμιση και δεύτερο πρόσωπο, η σύζυγος του εναγομένου. Αντίθετα, ενόψει της σώρευσης δύο εναγομένων και ανάλογα βέβαια με τα γεγονότα της υπόθεσης, θα μπορούσε με την κατάλληλη τροποποίηση να τεθεί στην άλλη αγωγή, πέραν της δυσφήμισης και το επίδικο θέμα της συνομωσίας (conspiracy) με μοναδικό ή δεσπόζοντα σκοπό την πρόκληση ζημίας στους ενάγοντες. Σε τέτοια περίπτωση, αντίθετα με την αγωγή λιβέλου, η αλήθεια των ισχυρισμών δεν αποτελεί υπεράσπιση (βλ. Gulf Oil (GB) Ltd v. Page and others [1987] 3 All E.R 14). Εφόσον ό,τι κυριαρχεί στον εκάστοτε εναγόμενο δεν είναι η αλήθεια ή η εύλογη κριτική, αλλά η ζημιογόνα ή και καταστροφική πρόθεση. Τέτοια όμως βάση αγωγής δεν μπορεί να προστεθεί εδώ, εφόσον προϋποθέτει τη συνέργεια δύο ή περισσοτέρων προσώπων.

Η αρχική μου σκέψη, όπως καταγράφηκε στο πρακτικό όταν συζητήθηκε το θέμα της κατάχρησης, ήταν ότι το δικαστήριο θα επανερχόταν στην αίτηση για αναστολή ή παραμερισμό εάν η διαπίστωση ήταν ότι δεν υπάρχει κατάχρηση. Αυτή θα ήταν η κανονική πορεία των πραγμάτων. ΄Ομως, εφόσον έχουν ήδη κατατεθεί οι γραπτές αγορεύσεις για το θέμα της αναστολής, για το ενδεχόμενο η μέχρι τώρα προσέγγιση μου να είναι εσφαλμένη, θα προχωρήσω σε εξέταση και της αίτησης για αναστολή.

Οι σχετικές θέσεις του εναγομένου περιστράφηκαν γύρω από τον Κανονισμό 44/2001 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης για την διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Στη νομική βάση της αίτησης δεν περιλαμβάνεται αναφορά στον Κανονισμό. Η παράλειψη όμως δεν έχει εγερθεί στην ένσταση. Αντίθετα οι ενάγοντες απάντησαν επί του Κανονισμού. ΄Αλλωστε, ό,τι τίθεται, είναι ζήτημα δικαιοδοσίας που θα μπορούσε να εγερθεί ούτως ή άλλως από το δικαστήριο με αναφορά στον Κανονισμό.

Στα πλαίσια του Κανονισμού, ο κανόνας είναι ότι η διεθνής δικαιοδοσία καθορίζεται από την κατοικία του εναγομένου (΄Αρθρο 2.1) που εν προκειμένω βρίσκεται, όπως αποτέλεσε κοινό τόπο και παρά το ότι στην αγωγή αναφέρεται η Αγία Νάπα, στην Αγγλία. Ο Κανονισμός όμως, αναγνωρίζει “ειδικές δικαιοδοσίες” ως εξαίρεση του εν λόγω κανόνα. Σ’ αυτά τα πλαίσια, πρόσωπο που έχει την κατοικία του στο έδαφος ενός κράτους μέλους μπορεί να εναχθεί, ως προς ενοχές εξ αδικοπραξίας ή οιονεί αδικοπραξίας, ενώπιον δικαστηρίου του τόπου όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός (΄Αρθρο 5.3).

Αμφότεροι οι δικηγόροι έχουν αναφερθεί στην υπόθεση Shevill v. Presse Alliance SA (Case C-68/93) [1995] All ER (EC) 289 (Απόφαση του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Δ.Ε.Κ.).

Η ευπαίδευτη δικηγόρος του εναγομένου εισηγήθηκε ότι η αρχή που υιοθετήθηκε στην εν λόγω απόφαση είναι ότι “σε υποθέσεις δυσφήμισης, ο τόπος που συνέβη το ζημιογόνο γεγονός είναι ο τόπος διαμονής του εκδότη” και ότι “θα ήταν παρακινδυνευμένο να δοθεί το δικαίωμα στον ενάγοντα να επιλέξει”. Επικαλέστηκε προς την ίδια κατεύθυνση και άλλες αποφάσεις του Δ.Ε.Κ.. Είπε ακόμα ότι στην αγωγή δεν διευκρινίζεται κατά πόσο οι ενάγοντες ζητούν αποζημίωση για βλάβη στην Κύπρο ή το εξωτερικό. Τέλος, άφησε να νοηθεί ότι δεν είναι επιτρεπτή η έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων για παύση «ξένης ιστοσελίδας».

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εναγόντων απάντησε ότι είναι διαφορετική, ή ακόμα αντίθετη, η αρχή της Shevill αλλά και άλλων αποφάσεων του Δ.Ε.Κ. και ότι οι ενάγοντες είχαν υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης επιλογή να προσφύγουν είτε στα αγγλικά είτε στα κυπριακά δικαστήρια, με τα τελευταία να αποτελούν το πλέον κατάλληλο forum.

Στην υπόθεση Shevill η γαλλική εφημερίδα France – Soir δημοσίευσε ένα άρθρο με το οποίο απέδιδε κατηγορίες ανάμιξης σε ξέπλυμα χρημάτων από ναρκωτικά, τόσο εναντίον της αγγλίδας, με κατοικία στην Αγγλία, δνιδας Fiona Shevill, όσο και εναντίον της γαλλικής εταιρείας που την εργοδοτούσε στο Παρίσι. Η France – Soir κυκλοφορούσε κυρίως στη Γαλλία (237.000 αντίτυπα) ενώ είχε πολύ μικρή κυκλοφορία στην Αγγλία και Ουαλία (230 αντίτυπα εκ των οποίων μόνο 5 στο Yorkshire όπου ήταν η κατοικία της Shevill). Παρά ταύτα, οι προσβληθέντες καταχώρησαν αγωγή για δυσφήμιση στην Αγγλία εναντίον της γαλλικής εκδότριας εταιρείας. Η τελευταία, ζήτησε παραμερισμό της αγωγής λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας, εισηγούμενη ότι η αγωγή δεν ασκήθηκε “στον τόπο όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός”, όπως απαιτείται από το ΄Αρθρο 5.3[1], που κατά τη σχετική εισήγηση ήταν η Γαλλία και μόνο. Το ζήτημα κατέληξε στο House of Lords το οποίο παρέπεμψε σειρά νομικών ερωτημάτων στο Δ.Ε.Κ. με τελικό ζητούμενο την ορθή ερμηνεία της φράσης “τόπος όπου συνέβη το ζημιογόνο γεγονός”. Μια ιδιαιτερότητα της περίπτωσης, είναι ότι σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, όπως και με το κυπριακό, το αστικό αδίκημα της δυσφήμισης δημιουργεί αγώγιμο δικαίωμα per se, χωρίς την ανάγκη να αποδειχθεί ζημία. Έτσι, ένα επιμέρους ερώτημα του House of Lords ήταν το κατά πόσο η φράση “ζημιογόνο γεγονός” περιλαμβάνει ένα γεγονός που δημιουργεί, κατά το εθνικό δίκαιο, αγώγιμο δικαίωμα χωρίς να αποδειχθεί ζημία.

Το Δ.Ε.Κ. απάντησε με αναφορά στην υπόθεση Mines de Potasse d’ Alsace [1976] ECR 1735, 1744-1748 όπου αποφασίστηκε ότι:

“where the place of the happening of the event which may give rise to liability in tort, delict or quasi-delict and the place where that event results in damage are not identical, the expression ´place where the harmful event occurred´ in art 5(3) of the convention must be understood as being intended to cover both the place where the damage occurred and the place of the event giving rise to it, so that the defendant may be sued, at the option of the plaintiff, either in the courts for the place where the damage occurred or in the courts for the place of the event which gives rise to and is at the origin of that damage.”

Το κριτήριο, σημειώνεται περαιτέρω, είναι κατά πόσο υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης αποκαλύπτεται ένας ιδιαιτέρως στενός συνδετικός παράγοντας (“a particularly close connecting factor”) μεταξύ της επίδικης διαφοράς και του δικαστηρίου εκτός της κατοικίας του εναγομένου που να δικαιολογεί την απόδοση δικαιοδοσίας σε εκείνο το δικαστήριο για λόγους ορθής απονομής της δικαιοσύνης και αποτελεσματικής εκδίκασης.

Παρενθετικά απλώς σημειώνεται, ότι η ευχέρεια του ενάγοντα να επιλέξει την «ειδική δικαιοδοσία» του ΄Αρθρου 5.3 δεν πρέπει να αναγνωρίζεται με ευρύτητα που δεν δικαιολογείται υπό τις περιστάσεις για να μην εξουδετερώνεται τελικά ο γενικός κανόνας του ΄Αρθρου 2. ΄Ετσι, η έννοια της «ζημίας» δεν περιλαμβάνει επακόλουθη ή έμμεση ζημία (βλ. Marinari v. Lloyds Bank plc (Zubaidi Trading Co intervening (Case C-364/93) [1996] All ER (EC)84).

Επανερχόμενος στη Shevill, σημειώνω ότι το Δ.Ε.Κ. κατέληξε ως εξής σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα, δηλαδή ως προς την έννοια της «ζημίας» σε υποθέσεις διεθνούς λιβέλου:-

«33. …… on a proper construction of the expression ´place where the harmful event occurred´ in art 5(3) of the convention, the victim of a libel by a newspaper article distributed in several contracting states may bring an action for damages against the publisher either before the courts of the contracting state of the place where the publisher of the defamatory publication is established, which have jurisdiction to award damages for all the harm caused by the defamation, or before the courts of each contracting state in which the publication was distributed and where the victim claims to have suffered injury to his reputation, which have jurisdiction to rule solely in respect of the harm caused in the state of the court seised.»

Επιπρόσθετα, ως προς το εν λόγω επί μέρους ερώτημα σε σχέση με το αγγλικό ουσιαστικό δίκαιο, το Δ.Ε.Κ. αποφάσισε ότι η Σύμβαση δεν επηρεάζει ούτε σχετίζεται με το εθνικό ουσιαστικό δίκαιο και η έννοια του “ζημιογόνου γεγονότος” είναι εκείνη που αποδίδεται από το εθνικό δικαστήριο κατά την εφαρμογή του δικού του ουσιαστικού δικαίου. Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι κατά το αγγλικό δίκαιο μια δυσφήμιση τεκμαίρεται ότι είναι ζημιογόνα, επαρκεί για να αναληφθεί η “ειδική δικαιοδοσία” του ΄Αρθρου 5.3 από το αγγλικό δικαστήριο, όταν ο ενάγοντας ισχυρίζεται ότι υπέστη βλάβη στην υπόληψη του στην Αγγλία.

Στην δική του απόφαση το House of Lords, μετά την απάντηση του Δ.Ε.Κ. στα παραπεμφθέντα ερωτήματα (Shevill and others v. Presse Alliance SA [1996] 3 All ER 929) διευκρίνισε έτι περαιτέρω ότι εφόσον οι ενάγοντες είχαν θέσει με τα δικόγραφα τους ζήτημα ζημίας στην υπόληψη τους στην Αγγλία, που προκλήθηκε από την κυκλοφορία της εφημερίδας στην Αγγλία, μπορούσαν να προσφύγουν στο Αγγλικό Δικαστήριο έστω και αν για τη ζημία θα ελάμβαναν τελικά, σε περίπτωση μη απόδειξης ουσιαστικής ζημίας, ονομαστικές αποζημιώσεις.

Εν προκειμένω, στη γενική οπισθογράφηση οι ενάγοντες όντως, όπως εισηγήθηκε η δικηγόρος του εναγομένου, δεν διευκρινίζουν κατά πόσο ζητούν αποζημίωση για βλάβη στην Κύπρο ή το εξωτερικό. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση τους, οι ενάγοντες αναφέρονται σε ζημία που προκαλεί η κυκλοφορία των ισχυρισμών στην Κύπρο όπου η έδρα και επαγγελματική τους δραστηριότητα. Προκύπτει ότι έχουν επιλέξει και περιοριστεί να απαιτήσουν αποζημιώσεις σε σχέση με την βλάβη της υπόληψης τους στην Κύπρο. Υπ’ αυτές τις περιστάσεις, η κατάληξη είναι πως στοιχειοθετούνται τα συστατικά στοιχεία του αστικού αδικήματος της δυσφήμισης (κυκλοφορία δυσφημιστικών ισχυρισμών και υπόληψη εναγόντων) στην Κύπρο, ώστε να μην είναι άδικο για τον αλλοδαπό εναγόμενο να εναχθεί στην Κύπρο.

Επιπρόσθετα ή και διαζευκτικά, θεωρώ ότι η Κύπρος είναι το καταλληλότερο forum. Εδώ διαδραματίστηκε η επίδικη ιστορία μετά από την επιλογή του εναγομένου να συμβληθεί και να αγοράσει κατοικία για εγκατάσταση του στην Κύπρο. Η αναφορά στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η οποία κακώς προέρχεται από την δικηγόρο που χειρίστηκε την υπόθεση, ότι «οι λοιποί μάρτυρες προερχόμενοι από την Αγγλία θα αναγκαστούν να ταξιδέψουν στην Κύπρο» δεν εξηγείται και δεν έχει υπό τις περιστάσεις νόημα. Αντίθετα, εκείνο που προκύπτει είναι πως η μαρτυρία βρίσκεται στην Κύπρο και ουσιαστικό επίδικο θέμα είναι η υπόληψη των εναγόντων στην Κύπρο και η βλάβη της υπόληψης τους στην Κύπρο. Δεν είναι υπερβολικό να λεχθεί ότι ό,τι συνδέει την υπόθεση με την Αγγλία είναι μόνο η κατοικία του εναγομένου και ο ηλεκτρονικός του υπολογιστής.

Αλλ’ εν πάση περιπτώσει, τίθεται και το εξής ερώτημα, το οποίο αν και θα μπορούσε να είναι πρωταρχικό το άφησα στο τέλος επειδή δεν εγέρθηκε από τους ενάγοντες. Πρόκειται πράγματι για διεθνή λίβελο υπό την έννοια που εξετάστηκε στην υπόθεση Shevill; Δημοσιεύθηκε πράγματι αρχικά στην Αγγλία και δευτερευόντως κυκλοφόρησε στην Κύπρο όπως είναι η συνήθης περίπτωση λιβέλου δια του τύπου; Εν προκειμένω, πρόκειται για το διαδίκτυο.

Η δικηγόρος του εναγομένου στην ένορκη της δήλωση αναφέρει ως μάρτυρας ότι «τα κατ’ ισχυρισμό δημοσιεύματα διατυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία εντός ιστοσελίδων ή ιστοχώρων που δημιουργήθηκαν από τον εκδότη στον τόπο εγκατάστασης αυτού, ή και στην Αγγλία και ότι «ελλείπει η οποιαδήποτε κυκλοφορία των συγκεκριμένων διαδικτυακών δημοσιευμάτων στην Κύπρο». Ακολούθως υπό την ιδιότητα της ως δικηγόρος του εναγομένου εισηγήθηκε ότι «η πράξη εκδηλώθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία» και, αντίθετα με τα όσα ανέφερε ως μάρτυρας ότι «σε κάποιο στάδιο κυκλοφόρησε και στην Κύπρο η επίμαχη ιστοσελίδα».

Από την άλλη, στην ένορκη δήλωση των εναγόντων αναφέρεται ότι «τα δημοσιεύματα τίθενται σε κυκλοφορία στο διαδίκτυο και ως εκ τούτου η κυκλοφορία τους γίνεται καθημερινώς στην Κύπρο». Αυτή η μαρτυρία δίδει την σωστή διάσταση. Τα δημοσιεύματα δεν δημοσιεύονται στην Αγγλία, όπως λ.χ. ένα άρθρο σε αγγλική εφημερίδα, αλλά στον παγκόσμιο χώρο του διαδικτύου. Η διάκριση αυτή έχει τεθεί στην υπόθεση Berezovsky v. Michaels and others [2000] 2 All ER 986, 995 χωρίς όμως, ως μη αναγκαίο για την υπόθεση, να αποφασιστεί. Εν προκειμένω θα μπορούσε να λεχθεί ότι οι ισχυρισμοί του εναγομένου δημοσιεύονται και κυκλοφορούν κατά άμεσο τρόπο επί καθημερινής βάσης στην Κύπρο, έτσι ώστε να μην πρόκειται για διεθνή λίβελο υπό την έννοια που εξετάστηκε στη Shevill, αλλά για λίβελο που συνέβη κατά άμεσο τρόπο στην Κύπρο.

Τέλος, σημειώνονται τα ακόλουθα ως προς την εξουσία του δικαστηρίου να παρέμβει με διάταγμα σε «ξένη ιστοσελίδα»: Το ερώτημα είναι κατά πόσο το παρόν δικαστήριο αναλαμβάνοντας διεθνή δικαιοδοσία έχει και εξουσία να εκδώσει διάταγμα εναντίον του εναγομένου που έχει κατοικία στο εξωτερικό με το οποίο να εμποδίζεται να διαπράττει αστικό αδίκημα είτε στην Κύπρο, είτε στο εξωτερικό; Κατ’ αρχήν ένα διάταγμα, θεραπεία της επιείκειας που δίδεται στα πλαίσια διακριτικής ευχέρειας, δεν έχει νόημα να εκδοθεί αν δεν υπάρχει προοπτική εκτέλεσης του, είτε με ποινή, είτε με κατάσχεση περιουσίας. Το θέμα συζητήθηκε στην υπόθεση Board of Governors of the Hospital for Sick Children v. Walt Disney Productions Inc [1967] 1 All ER 1005, CA. Οι ενάγοντες ζήτησαν και πέτυχαν πρωτοδίκως διάταγμα με το οποίο εμποδιζόταν αλλοδαπή εταιρεία από του να προβαίνει σε περαιτέρω παραβίαση συμφωνίας. Δεν υπήρχε μαρτυρία ότι η εταιρεία είχε περιουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο για σκοπούς εκτέλεσης του διατάγματος σε περίπτωση παρακοής. Ο Lord Denning, MR ανέφερε τα εξής:

“…. The defendant is a company incorporated in California and sought to say that on that account the court should not grant an injunction against it. I cannot accept this contention. It is admitted that the court can make a declaration: and, if this is so, I do not see why the court should not grant an injunction. An injunction is a remedy granted in personam. Even though the defendant is a company abroad, an injunction can be granted so as to stop its agents from doing acts in breach of contract either here or abroad. If they disobey the injunction, it can be enforced by sequestration against its assets here. There is no evidence that it has any assets here today: but that does not matter. It may have assets here tomorrow.”

Ο Salmon LJ ανέφερε τα ακόλουθα:

“In a case such as the present, an injunction is normally granted if it appears that the breach of contract may be repeated … It was further argued on the defentant΄s behalf that since it is a company incorporated and situated in the USA, it would be contrary to the comity of nations for the courts of this country to grant an injunction. I cannot accept this argument, nor indeed understand how, in the circumstances of this case, it can have any foundation. I have no doubt at all but that, if this action had been brought in the courts of the USA, they would have recognised that the defendant ought to be subjected to an injunction and would have granted it with no less hesitation than did the judge.”

Εν προκειμένω ο εναγόμενος έχει τέτοιους δεσμούς με την Κύπρο ώστε να μπορούσε να λεχθεί ότι υπάρχει εύλογη προοπτική, αν όχι βεβαιότητα, να εκτελεστεί τυχόν διάταγμα στην Κύπρο. ΄Αλλωστε, ο Κανονισμός 44/2001 προβλέπει και ρυθμίζει την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων μεταξύ των κρατών μελών οποιαδήποτε κι αν είναι η ονομασία της απόφασης (απόφαση, διαταγή, διαταγή εκτέλεσης).

Για όλους τους παραπάνω λόγους, η εισήγηση για έλλειψη δικαιοδοσίας δεν ευσταθεί. Η αίτηση του εναγομένου, αν δεν ήταν το ζήτημα της κατάχρησης, θα είχε αποτύχει.

΄Ενα τελευταίο ζήτημα: Προκύπτει από όσα έχουν τεθεί υπόψη του δικαστηρίου, ότι ο εναγόμενος έχει «κατασκοπικά» μαγνητοφωνήσει τηλεφωνικές του συνδιαλέξεις με τον διευθυντή των εναγόντων εν αγνοία του τελευταίου τις οποίες κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο. Τέτοια φαινόμενα που αναδεικνύουν τη «σκοτεινή πλευρά» της τεχνολογίας προκαλούν ανησυχία. Το απόρρητο της επικοινωνίας διασφαλίζεται από το Σύνταγμα (Άρθρο 17) με τους περιορισμούς που το Σύνταγμα επιτρέπει (΄Αρθρο 17.2). Κάθε άνθρωπος έχει το ελεύθερο της επικοινωνίας και το αδιαπέραστο της ιδιωτικής του ζωής όπως έχει υποδειχθεί στην Γιάλλουρος v. Νικολάου (2001) 1 Α.Α.Δ. 558, όπου αναγνωρίστηκε ότι παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων και ειδικά η παρακολούθηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων δημιουργεί απευθείας εκ του Συντάγματος αγώγιμο δικαίωμα. Παράλληλα δε, πρόκειται για ποινικό αδίκημα (άρθρο 136 ΠΚ σε συνδυασμό με το ΄Αρθρο 17 Συντ., Αστυνομία v. Γιάλλουρου (1992) 2 Α.Α.Δ. 147). Η εν αγνοία του άλλου μαγνητοφώνηση τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και η δημοσιοποίηση τους χωρίς συγκατάθεση στο διαδίκτυο, δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος για απόρρητη και ελεύθερη επικοινωνία και ποινικό αδίκημα; Το ερώτημα δεν τίθεται για να απαντηθεί τώρα. Τίθεται γιατί θεωρώ σκόπιμο να κοινοποιηθεί η παρούσα στον έντιμο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για περαιτέρω, κατά την κρίση του, διερεύνηση ποινικής ευθύνης.

Η αγωγή απορρίπτεται ως καταχρηστική με έξοδα υπέρ του εναγομένου στα οποία να μην περιλαμβάνονται τα έξοδα της αίτησης για αναστολή ή παραμερισμό, όπως θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το δικαστήριο. Συνακόλουθα, απορρίπτεται και η αίτηση για συντηρητικό διάταγμα που θα επρόκειτο να ακουστεί σήμερα αν δεν διαπιστωνόταν κατάχρηση με έξοδα υπέρ του εναγομένου και εναντίον των εναγόντων, με τους ίδιες οδηγίες. Ας σημειωθεί ότι οι ενάγοντες ζητώντας συντηρητικό διάταγμα δεν θα είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τη δυσχέρεια με την οποία δίδονται ενδιάμεσα απαγορευτικά διατάγματα σε υποθέσεις λιβέλου όταν ο εναγόμενος επικαλείται την αλήθεια των ισχυρισμών του (Bonnard v. Perryman [1891-4] All ER Rep. 965) αλλά θα είχαν και το βάρος να εξηγήσουν την καθυστέρηση. Εφόσον οι ίδιες ουσιαστικά διαφορές θα εκδικαστούν στην αγωγή 365/06, οι διαταγές για έξοδα αναστέλλονται μέχρι την περάτωση εκείνης της αγωγής.

(Υπ.)………………………..
Τ. Θ. Οικονόμου, Π.Ε.Δ.

[1] Επρόκειτο για το ΄Αρθρο 5.3 της προϊσχύσασας Συνθήκης των Βρυξελών του 1968 που αντικαταστάθηκε από τον Κανονισμό 41/2001, αλλά η πρόνοια αυτή παρέμεινε η ίδια.
Source